In het beleidsplan van Karen van Oudenhoven-van der Zee staan drie speerpunten centraal: de interculturele competentie van alle studenten verbeteren, de in- en uitstroom van jongeren uit kansengroepen verhogen en zorgen dat er ook culturele diversiteit aanwezig is in de eigen staf. “Als je als professional in een verkleurende samenleving werkt, moet je iets begrijpen van andere culturen”, meent Van Oudenhoven. “Samen met onze HR-dienst hebben we onder meer een diversiteitsscan gedaan om te kijken welke belemmeringen er in ons personeelsbeleid zijn voor inclusiviteit. Ongeveer 20 procent van onze studenten heeft een migratieachtergrond. Daar scoren we zeker niet slecht. Maar als we kijken naar onze wetenschappelijke staf, zien we een spanningsveld tussen het beeld van de excellente wetenschapper en de brede blik op talent. Mensen met andersoortige talenten worden minder gewaardeerd. Daar is nog werk aan de winkel.”
“In mijn eerste jaar als rector ben ik actief op zoek gegaan naar rolmodellen die diversiteit uitdragen”, vertelt Caroline Pauwels. “Ik heb mijn tijd genomen om met die jongeren te praten in plaats van over hen. Dat vond ik heel essentieel. Ik wilde immers niet paternalistisch overkomen, maar hen echt mee betrekken bij het diversiteitsbeleid, zien hoe zij instroom, doorstroom en uitstroom ervoeren en waar ze de manco’s zagen. Omdat een doelgroepenbeleid stigmatiserend kan werken, zetten we volop in op het individu. Wat heeft de individuele student nodig? Een van onze studenten zei me eens: ‘Mevrouw, ik zoek geen halalvoedsel aan de universiteit, ik zoek rolmodellen, peers die hetzelfde traject hebben afgelegd als ik en bewijzen dat het kan’. Dat vond ik heel treffend.”
“Antwerpen is bij uitstek een multiculturele stad, maar dat zie je niet weerspiegeld in onze auditoria. We moeten geen exacte spiegel van de maatschappij worden. We leiden geen handarbeiders op, bij ons overweegt de intellectuele component. Maar zelfs daarin schieten we zichtbaar tekort”, geeft Herman van Goethem toe. Voor hem is het geen allochtoon versus autochtoon-verhaal is, maar een verhaal over kansengroepen in het hoger onderwijs: “Er is immers ook witte armoede. We willen de instroom van ‘kwaliteitsvolle’ jongeren uit kansengroepen aan onze universiteit verhogen.”
Lees het volledige dossier in Tertio.
Abonnement of proefnummer: www.tertio.be
