Tertio (nr. 921 van 4/10/’17) grijpt het 125-jarige bestaan van Cera aan om coöperatief ondernemen van naderbij te bekijken. Wereldwijd zorgt dat ondernemingsmodel voor meer dan 250 miljoen jobs. Het stelt duurzaamheid voorop en vindt oplossingen voor allerhande maatschappelijke noden door een juist evenwicht tussen stimulerende concurrentie en constructieve samenwerking. In de hele wereld wordt meer geld geïnvesteerd in coöperaties dan dat er belegd wordt via de beurs. De coöperatie blijkt springlevend.
Frédéric Dufays, coördinator van het Kenniscentrum Coöperatief Ondernemen (KCO), doceert vanaf dit academiejaar het nieuwe vak Sociaal en coöperatief ondernemen aan de faculteit Economie en Bedrijfskunde van de KU Leuven. In zijn familie is sociaal ondernemen de regel. Dat verklaart mede de bevlogenheid waarmee de jonge academicus over zijn onderzoeksdomein spreekt. “Coöperatief ondernemen is geen wondermiddel, maar heeft veel positieve kanten. Het is nog afwachten hoe de studenten zullen reageren op het vak. Ook zij weten dat de traditionele economie problemen stelt die ze zelf niet kan oplossen. Met dit vak kunnen we alternatieve modellen binnenbrengen. De economie heeft nood aan een diversiteit van ondernemingsmodellen en coöperaties kunnen daarin een zeer waardevolle rol spelen”.
Cera organiseerde een gevarieerd tweedaags programma met bezoeken aan diverse zorgcoöperaties in Nederland. Tertio mocht mee. In zijn inleidende voordracht noemde Wilbert van den Bosch, senior coöperatie adviseur van de Nationale Coöperatieve Raad (NCR) de coöperatie “een soort roman, zoals A room with a view, waarin twee karakters samengaan: een strakke dame en een non-conformistische heer. Als die elkaar op vakantie in Zwitserland ontmoeten, krijg je een prachtig huwelijk.” Maar dus ook een zekere spanning. Coöperaties zijn een vereniging met een bedrijf: mensen die het besluit nemen samen een gemeenschap te vormen en daarmee te ondernemen”. Zo ontstaat meteen ook de kans op frictie tussen het belang van de leden en het algemeen belang van de groep. “Aan cohesie moet je voortdurend werken. Je mag niet weglopen van spanningen maar moet de complexiteit van een dergelijke gemeenschap aanvaarden, ook al gaat dat in tegen onze natuurlijke neiging tot vereenvoudiging. Zonder wrijving is er trouwens geen glans”, weet hij uit ervaring.
Remmelt Schuuring, oprichter en bestuurslid van Schoongewoon en Gewoondoen, had tot 2010 een traditioneel, hiërarchisch gestructureerd schoonmaakbedrijf waar de medewerkers een laag loon ontvingen, vaak buiten de kantooruren en in de anonimiteit werkten en geen opleiding kregen. “Dat was waanzin”, vertelt hij. “Ik ben daarmee gestopt en liet me inspireren door het Spaanse Mondragon om het met een werknemerscoöperatie over een andere boeg te gooien.” De grote winst bestaat erin dat de coöperanten nu trots zijn op hun werk. Bijkomende effect: het ziekteverzuim ligt onder de 1 procent.
Lees hier gratis een fragment uit het volledige dossier: http://bit.ly/2xNlPMe
Abonnement of proefnummer: www.tertio.be
