Op zaterdag 20 januari 2018 vierden we met een mooie groep nieuwjaar in het Brigidahuis. Na eerst wat bijgepraat te hebben, kregen we de kans om aan speeddating te doen. Dit houdt in dat we aan de hand van vraagjes een gesprek aangaan met een persoon die we nog niet zo goed kennen. Het was een groot succes. Daarna volgde een toespraak door Luc Geutjens namens de voorzitter van de kerkraad, Marcel Geypens, die afwezig was. De voorzitster van het parochieteam, Heidi Leonard, richtte een woordje tot de aanwezigen. De tekst kan je hieronder lezen. Tenslotte was het woord aan pastoor Benny en daarna konden de deelnemers genieten van lekkere hapjes en een dessert. Een geslaagd initiatief!
Beste allemaal,
Hier staan we dan weer, met ons glaasje voor ons om te klinken op het nieuwe jaar.
Met één ding zullen jullie het wel met me eens zijn ; wat gaat een jaar toch snel. Alweer een jaar voorbij. ’t Voelt alsof ik hier nog niet zo lang geleden stond om mijn nieuwjaarsbrief voor 2017 aan jullie voor te lezen.
Voor onze parochie ging het ook snel voorbij, 2017. Er gebeurde hier dan ook weer heel wat: er werd heel wat af vergaderd, feesten georganiseerd, activiteiten op poten gezet voor jullie vereniging. Wat hebben jullie dit weer ferm gedaan. Dank voor je inzet hiervoor.
Ook kerkelijk was er weer heel wat bedrijvigheid. Ik denk dan aan de lectoren, de zangkoren,de organisten, de kosters, de mensen die met de mandjes rondgaan, Benny en de diakens. Steeds weer kunnen we als parochie op jullie rekenen opdat we fijne en verzorgde vieringen hebben. Ook aan jullie een welgemeende dankjewel. Ook al werd de kerk, wegens verbouwingswerken gesloten, toch blijven we één gelovige gemeenschap. We wijken alleen even uit naar ons kerkje in ’t Kapelleke en soms zelfs naar Stal. De band blijft.
Op federatief niveau wordt er veel gedacht, vergaderd en samen gewerkt. De band onder elkaar begint al vertrouwd te worden, waarderen en respecteren we elke parochie met zijn mogelijkheden. Het federatief samenwerken groeit steeds verder, wordt steeds meer.
Ik noemde het juist nog federatief, maar eigenlijk zeg ik het dan verkeerd. Het dekenaat Beringen-Heusden-Zolder is momenteel nog opgebouwd uit federaties, nl. Beringen en Heusden-Zolder. Elk van deze federaties bestaat uit
deelfederaties.
Maar de naam deelfederatie gaat er uit. Wij: de parochies Stal, Korspel en Koersel mogen zich vanaf nu een pastorale éénheid noemen. Deze pastorale eenheid zal na verloop van tijd ook geofficialiseerd worden met een eigen naam en een heuse installatie door de bisschop. Maar zo ver zijn we nog niet. We doen het op ons tempo.
Het jaarthema is dit jaar:”Je bent bemind, je bent geroepen.” Vanuit ons bemind en geroepen weten, worden we uitgedaagd te luisteren. Ik kan het niet beter zeggen dan volgende tekst die ik uit de brochure van het Bisdom haalde :
Luisteren is de activiteit waarbij we ons oor te luisteren leggen in ontmoetingen in alle verscheidenheid, maar ook in alle wederkerigheid. In het vaste geloof dat we korter bij mekaar komen en samen het Woord ontdekken, hoop, troost en bemoediging ontvangen in wederkerigheid. Het doel is relatieopbouw – verbindingen en uiteindelijk een verbinding die ons mens-zijn overstijgt... de relatie met God. Wat we hier dus bedoelen is het ‘persoonsgericht’ luisteren . Wie ben jij? Wie ben ik? Wat inspireert je? Wat inspireert mij? Waar leef ik (jij) van? Wat vind ik (jij) belangrijk? Waar vind je jouw vrijheid? Wat maakt je vrij? Wat wil ik (jij) nalaten? Welke gebeurtenissen, personen, dingen geven mijn (jouw) leven zin?... We zijn ervan overtuigd dat deze dialoog, dit persoonsgericht luisteren, mensen verandert. Dat er een ‘omkering’ plaatsvindt. Zeggen “je bent bemind!” heeft geen zin als doorheen het luisteren en spreken niet duidelijk wordt dat hier en nu het ‘beminnen’, elkaar graag zien, zichtbaar wordt, als doorheen de dialoog duidelijk wordt ‘ik mag er zijn zoals ik ben’, de ander ziet mij staan, respecteert mij, de ander ziet mij graag!
Ik kan het nu gaan hebben hoe je dat dan moet doen: echt luisteren naar elkaar, maar dan hebben we de hele avond nog wel nodig. Dit ga ik niet doen. Doorheen het nadenken over deze receptie, borrelde er bij mij een ander idee naar boven. Laten we het gewoon eens even doen. Laat ons eens even de tijd nemen om met onze buur eens even de proef op de som te nemen.
Mensen, wij gaan speeddaten.
We ontmoeten vaak dezelfde mensen en toch kennen we elkaar niet echt goed.
We kunnen een begin van verandering maken en vandaag luisteren naar elkaars verhaal. Het zal een kort gesprek zijn. Later kan je er nog op terugkomen. Nu stelt eerst één iemand enkele vragen. Suggesties vind je op het bladen die op de tafels liggen. Kies daaruit twee tot drie vragen. Gebruik ook de hulpvragen in de rechterbovenhoek. Na 5 minuten keren we de rollen om en stelt de ander de vragen, als dat al niet vanzelf ging. Sommige vragen zijn nogal persoonlijk. Je hoeft niet meer te vertellen dan je kwijt wil – iedereen hoeft niet alles over jou te weten!
Ik zou zeggen, speeddaten maar.
Wanneer jullie dit nu eens graag in je vereniging zouden willen proberen, en er zijn nog andere heel leuke werkvormen om elkaar echt te ontmoeten, dan kunnen jullie altijd beroep doen op het parochieteam. Wij willen jullie graag hiermee helpen, zelfs het eens komen uitproberen bij jullie groep.
Als slot heb ik voor dit nieuwe jaar 2018 heb voor ieder van u ook nog persoonlijke wensen:
Dat het nieuwe jaar
rijk mag zijn aan
mooie dagen,
en veel liefde, voorspoed
en geluk mag dragen.
Een nieuw jaar:
Bruisend en sprankelend,
stralend en schitterend,
gezond en gelukkig,
zorgeloos en prachtig.
Ik wens jullie
een jaar zonder zorgen tegemoet,
met vriendschap in overvloed.
En elke dag een dosis geluk,
zo kan het nieuwe jaar al niet meer stuk.
Een gelukkig en gezond 2018!
