In 'Tertio' pleit de historicus dat, ondanks herkenbare patronen uit de jaren 30, de huidige Europese context helemaal anders is.
De boodschap van zijn nieuwste boek De schaduw van het interbellum is duidelijk: we herkennen weliswaar patronen die ook de jaren 1930 kenmerkten, maar de huidige Europese context houdt een herhaling van de geschiedenis af. In Tertio nr. 943 van 7 maart vat historicus Emmanuel Gerard de tijdsgeest en hij plaatst die vervolgens in historisch perspectief.
Gerard: 'Ik ontken niet dat er nationalistische gevoelens opleven in Europa, maar de globale context is er een van samenwerking tussen landen die elkaar decennialang hebben bestreden.
Wij zijn gewend geraakt aan een te braaf politiek debat, alsof er altijd een brede consensus moeten zijn.
Maar existentiële vraagstukken zijn te complex voor een eenduidig antwoord. In de jaren 30 was er een ruimere bandbreedte van wat gezegd kon worden. Anderzijds heeft de samenleving ook oplossingen nodig die breed gedragen worden, om niet in eindeloos gehakketak te verzeilen. De politiek van geven en nemen bracht in België meer dan eens sociale rust. Als de geschiedenis al recepten zou hebben voor vandaag, dan pleit ik voor een dergelijke aanpak in het huidige vluchtelingendebat.'
