Reeds een tiental jaren is er in onze parochie een werkgroep “Rouwende Mensen Nabij”. De leden van deze werkgroep bezoeken de nabestaanden van de overledenen en proberen hen nabij te zijn in de voor hen zo moeilijke periode na het overlijden van een geliefde. Het is belangrijk dat de nabestaanden de eerste weken na de begrafenis voldoende ruimte krijgen voor zichzelf. Het afscheid is nog recent en ze hebben nog heel veel te regelen.
Na vier à zes weken zet iemand van de werkgroep de eerste stap om hen te bezoeken. Er wordt gebeld voor een afspraak of een kaartje in de brievenbus gestoken met het telefoonnummer van de rouwbezoeker. Zo kunnen de nabestaanden zelf contact opnemen indien ze dat wensen.
Bij het eerste bezoek wordt de kaars, die tijdens de gebedswake werd aangestoken, afgegeven, samen met de tekst van de homilie die op de begrafenis werd uitgesproken en een gebedenboekje.
Een jaar na het overlijden bezorgen we de familie een mooi bezinningskaartje waarop we een persoonlijke tekst schrijven.
Wij luisteren naar hun verhalen en vragen over hun gevoelens en gedachten. Soms vraagt men ons nog eens terug te komen, waar wij dan zeker op ingaan.
Het geloof komt niet altijd ter sprake; meestal gebeurt dat na enkele bezoeken en in alle vrijheid. Mensen appreciëren dat we er voor hen zijn en vertellen vaak over het goede gesprek dat ze hadden met de pastoor bij het eerste contact na het overlijden. Bij dat bezoek krijgen ze van pastoor Benny uitleg over het bestaan van onze werkgroep en ontvangen ze ook een kaartje met de namen van de rouwbezoekers. Vaak wordt door de nabestaande geruime tijd gepraat over het leven van de overledene, over de uitvaart, over troost die ze ook van zovele mensen rondom hen ervaarden.
Soms vinden nabestaanden opnieuw de weg terug naar de kerk, anderen zijn dan weer opstandig of boos dat God hen in de steek gelaten heeft. Dat gevoel proberen wij te begrijpen.
Om aan de nabestaanden de kans te geven, samen met anderen elkaar nabij te zijn, richt de werkgroep ieder jaar rond de periode van Allerheiligen-Allerzielen een ontmoetingsnamiddag in. Er wordt een spreker uitgenodigd die komt praten over rouwverwerking. Na de voordracht ontstaan vaak fijne gesprekken tussen rouwbezoekers en nabestaanden. Dat geeft onze rouwbezoekers een goed gevoel.
Al vijf jaar organiseert de werkgroep in de lente een poëzie-rondgang op het kerkhof van Koersel. Luisterend naar mooie bezinningsteksten, beurtelings gelezen door de rouwbezoekers, en begeleid van stemmige accordeonmuziek, gespeeld door Suzanne Verlinden, wandelen we rustig over de paden op het kerkhof. Na deze rondgang kunnen de nabestaanden nog een bezoekje brengen aan het graf van hun geliefde.
Iedereen is nadien nog van harte welkom in het Brigidahuis voor een gezellig moment met koffie en cake.
We stellen vast dat de groep rouwenden voor dit poëziemoment elk jaar groeit. Voor de leden van de werkgroep is dit een bewijs dat er nood is aan samenhorigheid ten tijde van rouw en verdriet.
De tienkoppige werkgroep zorgt voor een sfeer van meeleven met, om mensen in hun verdriet nabij te zijn, een steun en toeverlaat te zijn op momenten waar mensen hen nodig hebben.
Tweemaal per jaar, in de zomer- en in de winterperiode, komt de werkgroep met pastoor Benny samen voor een ontspannende wandeling. Zo kunnen de rouwbezoekers op een ontspannende manier genieten van een leuke babbel en ervaringen uitwisselen. Dat versterkt de vriendschaps banden. Dank voor de vrijwillige inzet van de werkgroep.
De werkgroep: Rita Dupont, Gerda Van Moll, Ghislain Verheyden, Simonne Eerdekens, Iréne Nulens, Maria Giels, Maria Leyssens, Jos Cauberghs, Vera Veltjen en pastoor Benny.
