Het oorlogscomité herdenkt na 77 jaar de verongelukte bemanning. Zij willen het offer van de bemanningsleden ieder jaar weer in herinnering brengen opdat het nooit zou worden vergeten.
Op het kerkhof in Koersel werden de vijf omgekomen bemanningsleden herdacht en er werd op elk graf een zonnebloem gelegd als eerbetoon. Jan Caubergs, de bezieler van het Oorlogscomité verwelkomde de meer dan 40 aanwezigen. De vliegtuigcrash staat nog in het geheugen van de 88-jarige Jan (toen 11 jaar) gegrift. Hij maakte het van kortbij mee. De begrafenis van de bemanning vond plaats in Koersel. De graven van de verongelukte Engelse soldaten hebben nog altijd een ereplaats op het kerkhof van Koersel. Na de “lijkmis” volgde de begrafenis. Wanneer een kist in de grafkuil werd neergelaten, bracht een delegatie van Duitse soldaten een eresaluut aan de gesneuvelde vijand. Op 25 juli 1941 werd op de Royal Air Forcebasis van Leeming, nabij North Yorkshire in Engeland om 22u28’ de opdracht gegeven aan de bemanning van de bommenwerpers van het 10de eskadron, om een missie uit te voeren boven Hannover in Duitsland. Het was nacht. De bommenwerpers stegen op en vlogen in formatie met gedoofde lichten. Ze werden tijdens hun vlucht boven vijandig gebied beschoten door de Duitse luchtafweer. De Whitley V T4231, behorend tot het 10de eskadron, werd door Fw Reinherd Kollak (1./NJG 1) van de Duitse luchtafweer geraakt. Het daalde zoekend naar beneden richting Beringen om een noodlanding te maken. Dit lukte lukte echter niet en het keerde langzaam laagvliegend terug richting Koersel waar het neerstortte nabij de Stokstraat in Boven-Koersel. Tot de bemanningsleden van dit gecrashte vliegtuig behoorde een zekere Harry Joseph Daniels. Hij was piloot officier (navigator) en behoorde tot de R.A.F. in Leeming U.K. Hij was met zijn verloofde dicht bij het vliegveld gaan wonen. Toen de volgende ochtend het vliegtuig van haar verloofde Harry Daniels niet terug keerde sloeg ze in paniek. Er werd verteld dat het vliegtuig waarschijnlijk in zee zou gestort zijn. Nooit had ze verder nog iets vernomen van haar verloofde Harry. Zij trouwde later opnieuw met een zekere Watson. Toen ze kinderen kreeg vertelde ze hen over het gebeuren. De kinderen gingen op speurtocht naar het ware verhaal en kwamen via een Engelse website rond 2016 in Koersel terecht. Daar zou het vliegtuig zijn neergestort. Zij waren erg geïnteresseerd in het hele verhaal. Zo kwamen ze in contact met een comitélid van de jaarlijkse huldebrenging op het kerkhof. Dit jaar waren ze van Engeland overgekomen om een kleine herdenking op het kerkhof te mogen meemaken. Harry’s verloofde Esme Hutchinson overleed spijtig genoeg in 2011. Nooit heeft ze geweten wat er die dag op 26-07-1941 met haar verloofde Harry Daniels gebeurd was. (Jean Beerten)
