Donderdagavond 2 augustus 2018 was het om 19.00 u. nog tropisch warm om de dekenale wandeltocht in Leopoldsburg van start te laten gaan. Toch kwamen heel wat parochiemedewerk(st)ers uit ons dekenaat Beringen opdagen voor deze wandeling met militaire touch. Pastoor Benny en Tonny Versluys uit Koersel hadden voor ons een heel parcours van ca. 3,5 km uitgestippeld. Het werd een heel interessante wandeling.
Zo zijn we te weten gekomen dat er een standbeeld staat voor de vrijwillige soldaten die gesneuveld zijn in Mexico. Hoezo Mexico? Wel, van 1864 tot 1867 zwaaide het keizerspaar Maximilian van Habsburg – de jongere broer van keizer Franz Joseph van Oostenrijk – en Charlotte van Saksen-Coburg, dochter van de Belgische koning Leopold I, de scepter over Mexico. Ruim 340 jaar nadat de Azteekse keizer Montezuma door de Spaanse ontdekkingsreiziger Hernán Cortéz verdreven was, besteeg Maximilian op uitnodiging van de Mexicaanse monarchisten en onder druk van de Franse keizer Napoleon III de keizerlijke troon. Maar, het keizerrijk van Maximilian I van Mexico was geen lang leven beschoren: amper drie jaar nadat hij zijn intrek genomen had in zijn paleis op Chapultepec, de heuvel buiten Mexico-Stad van waar de Azteekse keizers eeuwenlang regeerden, werd hij gevangen genomen door de republikeinen en geëxecuteerd. Keizerin Charlotte keerde met de hulp van Belgische soldaten terug naar België.
Zo ontdekten we in het koninklijk park een afgeknotte berg zand. In 1837 werd daar een heuse ijsberg (heuvel zand) opgericht die voorzien was van een grote ijskelder die 80 meter ijs kon bevatten voor gebruik in het militair hospitaal. Boven de ijskelder bouwde men toen ook een kiosk die als belvédere diende voor koning Leopold I. Jammer genoeg konden we in de ijskelder geen kijkje gaan nemen. Nu wordt hij voornamelijk gebruikt door een kolonie vleermuizen.
We wandelden ook langs enkele militaire begraafplaatsen zoals de Commonwealth War Cemetery waar ca. 800 gesneuvelde soldaten uit het Gemenebest (WOII) rusten en het Belgisch kerkhof aan de Koning Leopold II-laan.
Eindigen deden we in de mooie, eenvoudige Sint-Annakapel van het leger waar de koster ons nog in het kort de geschiedenis van deze kapel vertelde. Een kort bezinningsmoment gaf ons alvast nieuwe kracht om in het komende werkjaar er weer 100% voor te gaan.
De dorst lesten we in het Cultureel Centrum van Leopoldsburg waar we nog gezellig konden napraten.
Kortom, een heel leerrijke en deugddoende wandeling. Op naar de volgende …
(Annick Snyers)
