Op zijn blog 'In alle dingen' tackelt jezuïet Nikolaas Sintobin een heikele vraag...
Wat te doen als de priester wel heel erg veel spraakwater heeft tijdens de eucharistieviering?
Een moeilijke vraag.
Verschillende mensen zullen verschillend antwoorden.
Voor de ene zijn veel woorden een hulp. Voor de andere een belemmering.
De ene verkiest te luisteren naar het Woord van God zonder bijkomende commentaar. De ander put dan weer kracht uit een goede toelichting en uitleg. Sommige mensen groeien in hun gebedsleven naar meer stilte en eenvoud. Anderen voeden zich duurzaam aan uitvoerig mondgebed.
Zo heb je ook in de liturgie voorgangers die weinig eigen woorden toevoegen aan de liturgische teksten. Anderen zijn daarin dan weer heel genereus.
Wat is het beste? Het komt er op aan te ontdekken wat jou helpt om je te openen voor Gods aanwezigheid. Want dat is de uiteindelijke bedoeling.
Ervaar in alle eerlijkheid wat verschillende vormen van gebed en liturgie met jou doen.
Praat erover met buitenstaanders.
Vertrouw erop dat er een gebedsvorm en liturgische gemeenschap is waarin jij kan thuiskomen, ook al heb je ze nog niet gevonden.
Meer vragen en antwoorden over leren bidden en mediteren vind je op www.startdestilte.be.
