“God is dood”, schreef Friedrich Nietzsche. Toch ziet filosoof Wim Verbeeck in Tertio van 22 augustus 2018 net bij de zelfverklaarde antichrist aanknopingspunten voor hedendaags christen-zijn. “Nietzsche stelt een oecumenisch denken voor”.
Je kan volgens Wim Verbeeck de aanval van Nietzsche op het christendom niet volkomen toeschrijven aan de nakende waanzin van de filosoof. “Zelfs in het laatste decennium van zijn leven waren er periodes waarin Nietzsche erg goed wist was hij deed. Getuigen verklaren dat hij zelfs in staat was lange perioden schitterend pianospel af te leveren, maar als een donderdag bij heldere hemel veranderde dat naar verluidt in een letterlijk geklop op de pianotoetsen, vergezeld van kreten die slechts uit de mond van een waanzinnige kunnen komen. Nietzsche was zich terdege van zijn christelijke vijand bewust en laat daarover in ‘De antichrist’ geen onduidelijkheid bestaan.”
Er is voor Verbeeck meer aan de hand dan op het eerste gezicht lijkt. “Nietzsche kan volgens mij gesitueerd worden in een interreligieuze dialoog, waaraan hij wellicht zelf niet wenste deel te nemen omdat hij religie verafschuwde, maar waaraan hij vanuit zijn alternatief niet kan ontsnappen. Nietzsche was een groot denker, wat betekent dat hij in staat was zichzelf te overstijgen. Ondanks zijn passionele strijd met de gevestigde religie besefte hij zeer goed dat er misschien nog andere manieren bestaan om religieus te zijn die rijker en meer levensbevorderlijk zijn. Dat intellectueel vatten maar emotioneel niet kunnen verwerken, maakte van Nietzsche – in zijn woorden – iemand ‘menselijk, al te menselijk’.”
Lees het volledige essay deze week in Tertio.
Proefnummer of abonnement? www.tertio.be.
