Een symbolische ruiker rozen voor al wie zich inzet op de parochie
Beste Vrijwilliger,
U kent mij wellicht niet. Ik ben immers een van de vele tientallen medeparochianen die mogen genieten van uw onbaatzuchtig vrijwilligerswerk.
Zeer terecht krijgt 5 december het etiket opgeplakt van “Internationale dag van de Vrijwilliger”. Van die gelegenheid wil ik gebruik maken om u mijn diepste dank te betuigen voor al wat u voor mij en, bij uitbreiding, voor onze parochie betekent.
Door uw onvermoeibare aanwezigheid en inzet, door uw gratis ter beschikking stellen van uw vaardigheden en kennis, zorgt gij voor een absolute meerwaarde in het leven van velen.
Steeds opnieuw mogen we u ontmoeten met uw volhardende glimlach bij gekende en minder gekende activiteiten, in de kerk, in het parochiecentrum, in onze scholen, in het jeugdlokaal, in de buurtcentra, in verenigingen van sport en cultuur, tot zelfs in uw eigen huis dat u armen wijd openstelt of bij een zieke, gehandicapte, eenzame of noodlijdende mens.
Door de vanzelfsprekendheid van uw onvermoeibare inzet, vergeet ik dikwijls om u mijn dank en appreciatie te betuigen. Met het schrijven van deze brief wil ik mijn onachtzaamheid een beetje herstellen.
En als ik nog iets mag toevoegen, dan is het dit: doe verder, hou vol, laat u niet beïnvloeden door misprijzen of neerbuigend hoofdschudden van betweters.
Ik heb u nodig, de parochiegemeenschap heeft u nodig, u bent onmisbaar!
Met genegen groet,
Een dankbare medeparochiaan
