Ze is het kleinste Franse bisdom. Haar priesters vind je daar waar je ze niet verwacht: in de fabriek, op de akker, op de bouwwerf. Ze getuigen van Christus in de sociale en culturele milieus die niet – of niet meer – vertrouwd zijn met het geloof in de Levende. Voor haar nummer van 20 februari 2019 trok Tertio naar de Mission de France voor een reportage.
De priesters van de Mission bekleden een speciale plaats in het kerkelijke landschap. Als spirituele erfgenamen van de priester-arbeiders komen ze letterlijk op plaatsen waar geen andere geestelijken komen. Voor alles willen ze zoveel mogelijk het gewone leven delen.
Prominent aanwezig in de kleine librairie van het vicariaat-generaal van de Mission de France is Madeleine Delbrêl. Het is niet verwonderlijk dat net de geestelijke nazaten van de priester-arbeiders zich laven aan haar mystieke geschriften en zich vinden in haar geaarde spiritualiteit, die ze ten volle beleefde in de arbeiderswijk van Ivry-sur-Seine. “Ils servent la quête de Dieu, pas la conquête”, luidt het in de brochure van de Mission. De priesters in loondienst dienen inderdaad de zoektocht naar God zonder dat ze willen overheersen. “Ils servent la conversation, pas la conversion – ze dienen de dialoog, niet de bekering.”
De Mission de France organiseert zich als een klassiek bisdom: aan het hoofd staat een prelaat – de bisschop van Sens-Auxerre, sinds 2015 Hervé Giraud. De kerk van de abdij van Pontigny doet dienst als kathedraal. De Mission noemt zichzelf “een bisdom in dienst van de bisdommen”. Priesters worden voornamelijk gezonden naar gebieden met weinig christenen om er in alle eenvoud het leven te delen. Ze zijn onder meer actief als arbeider, landbouwer, leerkracht, bouwvakker of koerier en worden bijgestaan door leken die evenals de priesters “bewoond worden door de voorliefde het evangelie in de periferie te beleven in dezelfde nabijheid als Jezus dat met de mensen van zijn tijd beleefde”.
Lees de hele reportage deze week in Tertio.
Proefnummer of abonnement? www.tertio.be
