‘t is goed in ‘t eigen hert te kijken
Nog even voor het slapen gaan
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hert heb zeer gedaan.
Of ik geen ogen heb doen schreien
Geen weemoed op een wezen lei
Of ik aan liefdeloze mensen
een woordeke van liefde zei.
En vind ik in het huis mijns herten
Dat ik één droefenis genas
Dat ik mijn armen heb gewonden
Rondom één hoofd, dat eenzaam was...
Dan voel ik, op mijn jonge lippen
Die goedheid lijk een avond-zoen...
‘t is goed in ‘t eigen hert te kijken
en zo z’n ogen toe te doen.
Alice Nahon
Wie kent dit avondlied niet?
Terugblikken op de dag en zien waar je beter of anders had kunnen leven. Terugblikken en zien dat je door goed te doen er een goede dag van maakte, voor jezelf en voor anderen. En dan met een gerust gemoed de nacht ingaan. Wie kent die avondlied niet?
Het levensgebed
Het doet denken aan het levensgebed waar de Jezuïeten zo van houden. Ook zij blikken ’s avonds terug op hun dag, en met hen heel veel mensen. Hun avondlied begint met dankbaarheid. God, waar heb ik U ontmoet? Wat heb ik ontvangen? Want iets waar je dankbaar voor bent, dat heb je gekregen: dank ‘U’. Je bent er niet zelf de oorsprong van. Nadien bidden zij ook om vergeving: ‘sorry’. Leven en dood raken mekaar. En dan vragen ze steun om goede voornemens waar te kunnen maken.
Waarvoor ben jij dankbaar?
Wanneer deze tekst ter perse gaat, is de vakantie ten einde. Ik wil terugblikken op die lange zomer met een hart van dankbaarheid. Misschien doe jij die oefening zelf ook graag? Het doet alvast deugd.
Dank U voor de fijne ontmoeting met iemand die dezelfde voornaam heeft als ik. Dat komt haast niet voor.
Dank U voor de hulp en het begrip die ik kreeg toen ik ziek was.
Dank U voor mijn vrienden bij wie ik mezelf mag zijn en die het beste in mij naar boven halen.
Dank U voor de jongeren met wie ik op weg ga. Ze houden me jong en laten me voelen dat het leven vol is met energie.
Dank U voor de stilte die op me viel toen ik onderweg op die bank zat.
Dank U, gewoon omdat ik me dankbaar voel.
Dank U.
