Willemijn Dicke (1970) begon in 2009 aan een spirituele zoektocht. In haar boek De sjamaan en ik beschrijft ze hoe ze daarbij het atheïsme uit haar jeugd achter zich liet. De eenheidservaring die ze een jaar na de start van haar queeste beleefde, had daarbij een enorme impact. “Opeens loste ik op in de natuur, en de lucht, en de grond, en alles”, zegt Dicke in Tertio nr. 1.025 van 2 oktober.
“Die ervaring was van een zodanig andere orde dat ik begreep dat ik niet binnen het rationele moest blijven. Ik had al allerlei omzwervingen gemaakt via sjamanen, handopleggers, zieners. Soms waren dat teleurstellende ontmoetingen en ervaringen. Toen ben ik op zoek gegaan naar iets meer houvast. Zo kwam ik uiteindelijk in aanraking met de Rijnlandse mystiek”, zegt de auteur. “Het meest hebben me de contacten opgeleverd met pater Leo de Jong”, die in het boek “pater Tycho” wordt genoemd.
“Naar mijn idee zit God in jou, in mij, in iedereen maar tegelijkertijd overstijgt Hij ons. Ik stel God een beetje voor zoals pater Tycho het vertelde, als een witte wand. Wij hebben onze eigen projecties daarop en die zijn misschien allemaal waar, maar het zijn alleen maar delen ervan. Ik heb mijn eigen beeldtaal, mijn eigen projecties. Het Eeuwige Licht is voor mij zo’n beeld. Ik vind het een heel warm beeld”, besluit Dicke.
Abonneer of vraag een gratis proefnummer op www.tertio.be
