Paus Franciscus verklaart op 13 oktober onder anderen John Henry Newman (1801-1890) heilig
Paus Franciscus verklaart op 13 oktober onder anderen John Henry Newman (1801-1890) heilig. De timing is niet zonder betekenis. Eind dit jaar is het 150 jaar geleden dat het Eerste Vaticaans Concilie begon, het Concilie van de pauselijke onfeilbaarheid. Juist Newman uitte destijds kritiek op dat dogma. Even betekenisvol is dat de canonisatie plaatsvindt middenin een bisschoppensynode waar collegialiteit en luisteren naar het volk Gods vooropstaan. Was Newman niet de auteur van het artikel On Consulting the Faithful in Matters of Doctrine (1859)?
Dat de Engelse denker en dichter John Henry Newman wordt heiligverklaard, is op zich niet verrassend. Zijn leven en werk oefenden grote invloed uit op de katholieke theologie, het katholiek hoger onderwijs en het leven van gelovigen wereldwijd. Bovendien heeft hij een schare trouwe fans die al meer dan zestig jaar lobbyen voor zijn verheffing tot de eer der altaren. Die zaak is dus nu beklonken. De kerk erkent dat Newman de christelijke deugden in heroïsche mate beoefende en bijgevolg het gelaat Gods schouwt. En toch houdt een heiligverklaring een zeker gevaar in. Canoniseren is namelijk altijd een beetje domesticeren. Newman is vanaf nu een voorbeeldig katholiek – een “specialiteit van het huis” – en dat is ironisch, want eigenlijk was hij een bijzonder eigenzinnige katholiek. Zowel wat zijn denken als wat zijn karakter betreft.
