De Goede Week in tijden van quarantaine

Thuisvieringen voor Palmzondag, Witte Donderdag, Goede Vrijdag, de Paaswake en een liturgie voor een viering in de paastijd.
Om alleen of met huisgenoten de Goede Week intens te beleven.
Dit jaar zijn er geen publieke vieringen in onze kerken vanwege het coronavirus.
Op de televisie en via het internet worden vele diensten uitgezonden.
Maar misschien heb je niets met een viering op een scherm. Dan kunnen deze volledig uitgewerkte thuisvieringen goed van pas komen.

Je kunt ook pelgrimeren doorheen de Goede Week.

Hierna volgt een bezinnend moment uitgewerkt door Mia Lamaire, lid van de zoneploeg

Het hoeft niet meer gezegd, het zijn moeilijke tijden voor iedereen. Ons leven wordt op een of andere manier overhoop gegooid.
We worden overspoeld door de media met cijfers, verhalen, beelden, oproepen, tips om de dag door te komen ...
Alles moet op afstand. We moeten gedisciplineerd de opgelegde regels volgen en ons terugtrekken in onze cocon. We moeten creatief zijn om kinderen op te vangen, om onze bejaarden te verzorgen, om elkaar te blijven zien of horen, om onze zieken te steunen, om de moed niet te verliezen, om ons geloof levendig te houden. We lijken op onszelf aangewezen. Of juist niet???

Het is een tijd van reflectie. Bij het begin van de Goede Week wil ik jullie meenemen in een bezinnend moment.

De Goede Week begint met Palmzondag. Jezus komt naar Jeruzalem om het joodse paasfeest te vieren en hij wordt met palmtakken toegejuicht. Mensen verwelkomen hem als hun koning, hun redder. Het toejuichen wordt enkele dagen later uitjouwen en een steeds luider wordende roep om Jezus uit te weg te ruimen. Liefde en haat, hoop en wanhoop raken elkaar aan.

Wij juichen vandaag de zorgverleners toe, zij zijn onze helden! We juichen ze toe met handengeklap, met witte lakens aan het raam, met het luiden van de klokken om 20u. We kunnen ze niet genoeg toejuichen voor hun onvermoeibare inzet! We juichen de wetenschappers en politici toe die ons zo adequaat mogelijk op de hoogte houden van de toestand. Er is ook kritiek, wrevel soms. Weerstand bij sommigen om de opgelegde maatregelen, tegenstrijdige signalen,...Maar we kunnen ze niet missen, onze wetenschappers en beleidsmensen. Ze moeten samenwerken en ons blijven informeren.

Goede God,
zend uw geest van wijsheid en inzicht
om goede beslissingen te nemen
en de genomen maatregelen te respecteren. Amen.

En dan is er Goede Vrijdag.

Jezus wordt, als inzet van politieke en religieuze belangen, naar zijn executieplaats geleid om doodop, eenzaam en verlaten aan een kruis te worden genageld. Misschien kunnen we even stilstaan bij enkele haltes van de kruisweg van Jezus of bij enkele woorden van Jezus in het lijdensverhaal. Misschien kunnen we er troost en hoop uit putten.

Jezus wordt veroordeeld
Wij zijn op dit moment allemaal op een of andere manier 'veroordeeld'.
Veroordeeld om thuis te blijven of in je kamer in het rusthuis, zonder contact met familie of medebewoners.
Veroordeeld om eenzaam en alleen te sterven en begraven te worden zonder familie of met familie op afstand.

Jezus neemt zijn kruis op de schouders
De huidige toestand is voor iedereen een kruis om dragen.
Maar niet iedereen heeft dezelfde draagkracht en het kruis is niet voor iedereen even zwaar.
Wat als je technisch werkloos wordt en je plots geconfronteerd wordt met een minimuminkomen?
Wat voor de ouders met een fysiek of mentaal gehandicapt kind dat ze niet meer mogen zien en knuffelen?

Jezus valt en staat op, tot 3x toe.
Ook wij proberen nu onze weg te vinden met vallen en opstaan.
Nu eens zien we het niet meer zitten, alles lijkt zo eindeloos lang te duren en het gemis van kinderen, kleinkinderen, familie wordt groot!
Dan weer krijgen we een leuk videofilmpje toegestuurd of een opbeurend sms'je of een gekke skypesessie.
Vallen, opstaan en doorgaan, zo luidt de boodschap!

Veronica droogt Jezus' gezicht. Maria volgt haar zoon op afstand en kijkt machteloos toe hoe haar zoon lijdt.
Tranen drogen op afstand is niet gemakkelijk.
Machteloos zien hoe moeilijk het soms is voor gezinnen met jonge kinderen om zich staande te houden.
Je machteloos afvragen hoe het moet met al die kinderen in kwetsbare gezinnen die leerachterstand oplopen of blootgesteld worden aan geweld?

Jezus wordt in het graf gelegd
Ik denk aan alle mensen die iemand moeten begraven zonder afscheid: geen groet, geen tedere aanraking, geen troostwoorden van vrienden die fysiek aanwezig zijn,....
Dood, pijn en verdriet. God van leven, waar ben je?

God van Leven,
We leggen onze onmacht in uw handen.
Droog onze tranen om het gemis en verlies,
help ons ons kruis en dat van anderen te dragen.
Doe ons geloven dat Gij geen God van doden zijt maar van levenden.
Amen.