vervolg artikel...
Een persoonlijke relatie tot God en tot Maria. Het klinkt nieuw of misschien wat vreemd. Maar dat is het niet. Toen bijvoorbeeld in de middeleeuwen kerkdiensten niet konden plaatsvinden en sacramenten niet werden toegediend, zorgde dat ervoor dat gelovigen in toenemende mate een persoonlijke godsrelatie zochten uit te bouwen en kwamen tot een rotsvast geloof. Mensen verenigden zich in lekenbroederschappen en de mystiek beleefde een ongekende bloei. De huidige tijd waarin we van liturgie verstoten worden draagt kansen in zich: leven voor God en met God. Een kans om stil te vallen bij het evangelie en er de diepgang en be-leven-is in te ontdekken. Het is alvast een uitdaging.
En zo komen we tot bij jullie in huis, met de warme oproep om ons te verenigen in gebed, van thuis uit of persoonlijk op de plaatsen die voor ons dierbaar zijn. De tijd tussen Pasen en Pinksteren ook 'Vijftigdagentijd' genoemd, vieren we vijftig dagen het paasmysterie. In de bijbel vinden we verhalen over de kracht van dat gebeuren. We lezen verhalen over gesloten deuren en gesloten vensters die stap voor stap geopend worden. Het verhaal van twee leerlingen op weg naar Emmaüs (Lc 24, 13-35), gaat over gesloten harten, over moedeloosheid, over ontgoocheling, vragen en twijfel. Het gaat heel duidelijk over ons. Ook wij zijn onderweg, zij het anders dan dat we gewoon zijn. Maar laten we met vertrouwen verder stappen.
De meimaand nodigt ons uit om met een kloppend hart in de wereld te staan, ook al is onze bewegingsvrijheid beperkt. De traditionele bedevaarten kunnen niet doorgaan. Maar de grot op Petit Paris staat open, de vele kapellen en enkele kerken. We kunnen er terecht met ons persoonlijk gebed.
Als je er gaat bidden, denk aan elkaar. Wij bidden voor elkaar, voor de gemeenschap en allen die ons om gebed hebben gevraagd. In het bijzonder denken we aan allen die instaan voor het onderhoud van de vele bidplaatsen opgericht ter ere van Maria. In deze tijd klinkt het nog krachtiger: ‘Wees Gegroet, Maria, wees met ons alle dagen, nu en in het uur van onze dood. Amen.’
We dragen jullie verder in ons hart. Priesters Jos en Bart.
