Op zaterdag 16 mei werd pater Georges in Waregem naar zijn laatste rustplaats gebracht. Het was een sereen, kort gebedsmoment dat eindigde met het zingen van het Salve Regina, het Marialied dat bij elke begrafenis van een gestorven oblaat gezongen wordt.
Afscheid nemen is altijd moeilijk. In deze coronatijden is het dubbel zo zwaar.
Geen handdruk of schouderklopje, geen kring rond de kist. Geen achterafmoment om het verdriet te delen, alles vanop afstand. Maar ondanks het beperkte aantal mensen gaf deze kleine plechtigheid wat rust en troost voor de aanwezige familie en oblaten.
De evangeliewoorden 'in het huis van mijn Vader is er plaats voor velen' blijven hangen. Ook de woorden van broer Marcel die uit een brief van Paulus aan de Korintiërs citeerde: 'Als ons aardse huis, een tent, wordt afgebroken, heeft God voor ons een woning die niet door mensenhanden is gemaakt, een eeuwig huis in de hemel'. (1Kor.5,1)
Als vriend van Georges en vertegenwoordiger van onze pastorale zone mocht ik mee afscheid nemen. Een eenvoudig bloemstukje vanuit onze pastorale zone Sjalom en een laatste dankwoordje in naam van iedereen die Georges een warm hart toedraagt.
Beste, lieve Georges,
Samen met enkele mensen van je familie en de oblatengemeenschap, in naam van je vele vrienden – parochievrienden, bijbelvrienden, gezinsgroep, -mag ik hier vandaag afscheid van jou nemen. Met pijn in het hart, maar heel dankbaar om wie je was en blijft. De vele, vele reacties van mensen zeggen allemaal hetzelfde: je was/blijft voor ons een vriendelijke, minzame man. Gemoedelijk in de omgang, eenvoudig en dienstbaar. Een hart voor jong en oud. Ooit chiroleider met je moeder als kokkin, later onopvallend aanwezig op scouts-en chirokampen. Je stimuleerde het Boutersemse jeugdkoor Bojeko en stond achter de 13+werking.
Wie jou heeft mogen kennen weet dat jij een goede herder was.
Een herder die voorging en de weg toonde. Een herder die bij de mensen aanwezig was in vreugde en verdriet. Een herder die zocht naar groene weiden, goed voedsel voor de mensen die hem waren toevertrouwd. Een herder die zijn schapen kende en aansprak met hun naam.
Een goede herder voor de oblatengemeenschap, je familie, onze parochies.
Georges, we blijven je herinneren als een getalenteerde voorganger die de blijde boodschap verkondigde in catechese, bijbelgroepen en zondagsvieringen. Je raakte ons met inspirerende preken, je mooie zangstem, eenvoudige liturgische handelingen die uitnodigden tot meebidden.
Je superviseerde in opleidingen en begeleidde pastorale stages van oblaten-studenten, toekomstige diakens en pastoraal werkenden. Jarenlang met hart en ziel provinciaal overste. Een periode met veel verantwoordelijkheid en mooie maar ook moeilijke momenten.
Met een open, kritische geest zocht je naar nieuwe wegen om de Blijde Boodschap te verkondigen. Je hele leven stond in dienst van God, ten dienste van de mensen.
Georges, je was een man van je woord, verkondiger van Gods Woord.
Bijbelkenner, predikant, inspirator en moderator.
Oblaat in hart en nieren, missionaris hier ter plaatse. Trouwe vriend.
Je hebt het uiterste van jezelf gegeven tot enkele maanden geleden, toen de ziekte verder toesloeg en je meer en meer ondermijnde. Maar je was moedig, klaagde niet.
Je legde stap voor stap je handen in Gods handen, vertrouwend op zijn liefde.
In manus tuas, Pater, commendo spiritum meum. Met de woorden van dit Taizélied die je vertrouwd in de oren klinken nemen we afscheid.
Blijf over ons waken. Blijf ons inspireren om samen Gods droom met mens en wereld waar te maken.
Georges, tocht-en bondgenoot, a -Dieu, tot weerziens aan de overkant!
Mia, in naam van alle mensen die je zo herinneren!
Herinneringsboek
Afscheid op het kerkhof is normaal het laatste wat voor een overledene gedaan wordt. Maar gezien de abnormale situatie waarin wij leven zal dit voor Georges anders zijn.
Wanneer de coronapandemie het toelaat zal in de dekenale kerk van Waregem de verrijzenisliturgie doorgaan.
In onze pastorale zone Sjalom wordt ook een dankviering gedaan zodra we weer samen mogen komen zonder restrictie van aantal.
Ondertussen willen we een herinneringsboek aan Georges maken.
Wie iets wil neerschrijven, een ervaring, een anekdote, een mooi gedicht, een tekst, een herinnering....kan dat gerust doen.
Het boek zal je op zondag kunnen vinden in de kerk van Vertrijk en telkens in de andere kerken wanneer er gevierd kan worden.
Op Pinksteren (tussen 10u en 15 u) is er al een eerste gelegenheid om iets neer te schrijven.
We houden jullie op de hoogte waar en wanneer je het gedenkboek later vindt.
Mia Lamaire, namens de zoneploeg
