In 1872 werd Frans Van Inthout pastoor te Butsel. De kapel genoot zijn bijzondere aandacht en trok zoveel bedevaarders aan, dat in 1874 een houten uitbouw voorlopig uitkomst moest bieden. Hij kocht een stukje grond bij, droomde intussen van een nieuwbouw, maakte zelfs een schets van die droom, maar kon hem, mede door zijn vroegtijdige dood in 1884, niet realiseren. In 1894 kwam die nieuwe kapel er, deze die we vandaag kennen. Vorig jaar werd ze dus 125 jaar, een verjaardag die door allerlei omstandigheden in uitgesteld relais zal gevierd worden.
In dit coronajaar konden we uiteindelijk toch opnieuw een viering houden in de kapel, na de grote herstelwerken en de schilderwerken van het voorbije jaar. En … ook nu was er een uitbouw nodig, een tent weliswaar, waaronder we stoelen moesten bij zetten. Een toeloop dus, die we toch zeer veilig konden organiseren. Dat kon, omdat de ruimte binnen niet gehinderd wordt door pilaren, een preekstoel of biechtstoelen. Dat kon ook, omdat er meerdere bubbels (koppels, gezinnen…) deelnamen.
Het werd een stemmige viering rond het beeld van Onze Lieve Vrouw van Sterreborne, dat voor de gelegenheid op het koor werd gezet, dichter bij de mensen. Bij de gaven zongen we het lied ‘Lief Vrouwke, ik kom niet om te bidden’.
In plaats van de processie – die ook weer niet kon wegens corona – werd een hulde gebracht aan Onze Lieve Vrouw. Elke aanwezige bracht bij het verlaten van de kapel een kaarsje bij haar beeld. Ondertussen zongen we het gekende lied ‘Liefde gaf u duizend namen’. Het was een intense ervaring voor iedereen, en thuiskomen bij Maria.
Een getuigenis
We hebben het feest van 15 augustus kunnen vieren in de mooi opgeknapte kapel van Butsel.
Het was als, ik veronderstel het zo, binnen komen in de hemel waar Onze Lieve Vrouw iedereen verwelkomt.
Ons Lief Vrouwke had voor haar feestdag haar mooiste kleed aangedaan en haar kapel was prachtig versierd met vele mooie bloemen en overal waren de lichtjes en kaarsen aangestoken. Dit allemaal het werk van de vrijwilligers van Butsel: Margriet, Gerda, Martine, Bettie, Guido en ...
Dank u wel.
Ja, en de kapel was warempel een beetje te klein om ieder een plaatsje met de nodige afstand te geven. Enkelen hebben dan de viering, opgedragen door Stefaan en met de muzikale toets van Herman, buiten gevolgd.
We hebben ook gebeden:
Heer, onze God, in Maria hebt Gij ons getoond wat geloven betekent:
steeds weer op weg gaan naar een onbekende toekomst.
Moge haar geloof ons blijvend inspireren.
Laat in ons de sterke hoop groeien en een grote toekomstverwachting.
Moge haar danklied ook ons lied worden tot U.
Dat vragen wij door Christus, onze Heer. Amen.
Na de eucharistieviering plaatste elke aanwezige ter ere van Maria een kaarsje bij het Mariabeeld. Het was een ingetogen feest zonder toeters of bellen, maar echt.
Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum, benedicta Tu.
