Onze hedendaagse samenleving wordt gekenmerkt door superdiversiteit en dat weerspiegelt zich in het onderwijs. Vlaamse leraren worden nog te weinig voorbereid op de diverse lespraktijk. Jongeren met een migratieachtergrond voelen zich vaak niet thuis in het onderwijs en zetten zich dan actief af tegen de schoolse verwachtingen, soms met verrijkende gevolgen zoals radicalisering. In Tertio 1.088 van 16/12/’20 komen experts en enkele pedagogisch begeleiders van Katholiek Onderwijs Vlaanderen aan het woord over het gekleurd onderwijs.
De hoofddocent pedagogische wetenschappen Orhan Ağırdağ heeft een haarfijn zicht op de problemen die zich stellen in het divers onderwijs. Hij toont aan de hand van de PISA-resultaten van 2018 dat autochtone 15-jarige leerlingen beter presteren voor wiskunde en begrijpend lezen dan de leerlingen met een migratieachtergrond. Dat ligt volgens hem niet alleen aan vermeende economische achterstelling. “Er spelen structurele uitsluitingsmechanismen zoals vooroordelen, verwachtingen en segregatie.” Dat laatste zorgt er bijvoorbeeld voor dat gekleurde klassen systematisch minder goed bediend worden door leerkrachten met minder ervaring. Lagere verwachtingen van leerkrachten over gekleurde leerlingen zijn de oorzaak dat ze minder gestimuleerd worden en daardoor die lage verwachtingen waarmaken.
Ruim 7 op de 10 Brusselaars is van buitenlandse afkomst. Steeds meer leerlingen groeien op in een spanningsveld tussen twee culturen. Soms wordt dat onhoudbaar en ligt radicalisering op de loer. Montasser AlDe’emeh gaat de dialoog aan met zulke jongeren. Het recent verschenen boek In Dialoog vormt een analyse van 4 jaar gesprekken met jongeren van onder meer Scholengroep Brussel, theoretisch omkaderd door Werner de Saeger. “Begeleiding en rolmodellen zijn belangrijk. Door verschillende waarheden naast elkaar te plaatsen proberen we kritisch denken te bevorderen.”
Hoewel identiteit van jongeren nog in wording is, is ze voor hen zeer belangrijk. Dieter Hoedekie, projectmedewerker diversiteit bij Katholiek Onderwijs Vlaanderen, vertelt daarover: “Dat sommige leerlingen moslim zijn, is voor hen immens belangrijk. Veel belangrijker dan ik me ooit kon inbeelden. Ze worden daarin erkend in de katholieke dialoogschool”. “We stellen de bronnen van het katholieke geloof beschikbaar. Ze moeten niet katholiek worden, maar ze worden uitgenodigd vanuit die bronnen te kijken wat belangrijk is voor hen zodat ze gesterkt worden in wie ze zijn”, vertelt Tom Uytterhoeven, coördinator van het project inspirerend burgerschap. Pedagogisch begeleider Carl Snoecx stelt: “Als iemand anders een andere visie heeft en die in een dialoog kan verduidelijken, dan is dat perfect evenwaardig aan een christelijke identiteit. In onze scholen willen we dat christenen betere christenen worden, dat moslims betere moslims worden en dat atheïsten betere atheïsten worden”.
Wil u het hele dossier lezen? Vraag een proefnummer of abonneer via www.tertio.be
