Zondag 25 april is roepingenzondag. Bij Stijn Vanhee (1988) kwam al in het vierde middelbaar de vraag op of hij priester zou worden. Hij schoof die vraag voor zich uit, vatte ingenieursstudies aan en stond vervolgens 3 jaar in het werkveld. Toen besefte hij dat hij dat werk niet heel zijn leven wilde doen.
“Daklozen in Brussel leden onder de vrieskou terwijl ik voor een rijkere middenklasse een tweede verblijf aan zee aan het uittekenen was. Dat wrong”, getuigt hij in Tertio nr. 1.106 van 21 april. Uiteindelijk zette hij de stap naar het seminarie. Op 8 september 2019 werd hij in Middelkerke tot priester gewijd. Sinds november is hij medepastoor in de pastorale eenheid Sint-Donatianus in Brugge.
“Roeping is tastend zoeken naar een verlangen dat God al in je heeft gelegd”, merkt Vanhee op. Maar er zit volgens hem ook altijd een sprong in, een keuze. “Ik zou aan zoekende jongemannen willen meegeven dat ze niet bang moeten zijn om in gesprek te gaan met inspirerende priesters of de sprong naar het seminarie te wagen. Die sprong is immers nog niet de definitieve keuze,” besluit Vanhee.
