In de vrede van de Heer is van ons heengegaan
E.H. André Bauters,
zoon van wijlen Maurice en Margaretha Bauters – Decuyper.
Geboren te Oudenaarde op 22 februari 1948 en overleden in het WZC St.-Franciscus te Opbrakel op 5 mei 2025.
Tot priester gewijd in 1980. Onderpastoor in Erembodegem in 1980, onderpastoor in Nederbrakel in 1986, pastoor in Opbrakel sinds 1993, in Parike en Everbeek-Beneden sinds 1998 en in Everbeek-Boven sinds 2005. Eervol emeritaat en pensioen sinds 2022.
Bijna 40 jaar was priester André hier in het Brakelse verbonden met onze parochiegemeenschap.
Kort na zijn priesterwijding kreeg hij een eerste benoeming als onderpastoor in Erembodegem. Zes jaar later vroeg de bisschop om onderpastoor Torrekens op te volgen hier in Nederbrakel.
Als KAJ-verantwoordelijke kende André de streek van Brakel-Lierde vrij goed, en vond daar vrij vlug zijn weg doorheen al die relatief kleine dorpjes. Het werd een zeer vruchtbare tijd, waarin al zijn talenten tot hun recht konden komen.
De meest zichtbare verwezenlijking uit die periode waren wellicht de restauraties van de kerkgebouwen die hem werden toevertrouwd, iets waar hij terecht fier op was.
Maar daarnaast, en uiteindelijk veel belangrijker, was - wat hij als priester heeft mogen betekenen: de hartelijke wijze waarop hij mensen nabij was, waarop hij de parochiegemeenschap heeft kunnen bezielen en waardoor hij voor velen een vriend is geworden.
Hij was gekend met zijn eigen stijl, met zijn eigen manier van doen en uitdrukken.
Naast het pastorale werk kon men op zijn actieve medewerking rekenen aan tal van initiatieven in het verenigingsleven zoals de toenmalige Missiewerking van Brakel, OKRA en FERM, het bijzonder feestjaar van Opbrakel 900, om maar enkele voorbeelden te geven…
En hij was dan de man die het kaarsje aanstak, iemand die sfeer wist te brengen, die in alle eenvoud voor een goed gevoel kon zorgen, er voor zorgde dat de relaties goed bleven.
Hij nam mensen zoals ze waren, veroordeelde hen niet en verstond de kunst mensen iets duidelijk te maken, zonder confronterend te zijn. En natuurlijk altijd met zijn specifiek gevoel voor humor.
André was dankbaar om zoveel jaren een taak te mogen vervullen in dienst van God en zijn Kerk en zorgde ervoor dat mensen met vreugde naar de kerk kwamen en zich konden thuisvoelen bij de Heer en bij elkaar.
In die 40 jaar is het kerklandschap en de geloofsbeleving enorm veranderd.
Ik heb hem meerdere keren ooit horen zeggen dat iedere evolutie altijd een uitdaging is om terug op zoek te gaan naar de Bron, de basis van ons geloof.
En dat iedere ouder wordende mens heimwee heeft naar vroeger. Maar – zei hij -, teveel heimwee kan wijzen op twijfel en weinig vertrouwen.
Ernstige gezondheidsproblemen brachten de laatste jaren heel wat zware beproevingen. Maar desondanks bleef zijn blijmoedigheid aanwezig. Hij mopperde weinig, maar werkte naar zijn vermogen steeds weer aan herstel en revalidatie.
Ook een tijd waarin hij vaststelde dat veel mensen wegblijven als het niet goed meer gaat. Dat maakte hem soms droevig, maar "zo steekt de wereld ineen" zei hij dan.
Omring door zijn familie overleed priester André in het WZC St.-Franciscus te Opbrakel op maandag 5 mei 2025, waar hij sinds 3 jaar verbleef.
De uitvaartliturgie van priester André vond plaats op zaterdag 10 mei 2025 in de Sint-Martinuskerk van Opbrakel.
Je leefde zoals je bedoeld was,
je ging onverstoorbaar de weg
waarvoor je gekozen had:
je als priester ten dienste stellen
van anderen.
Je was eenvoudig, hartelijk,
steeds klaar voor een grapje
maar met een luisterend oor
voor wie raad vroeg of hulp
nodig had.
Je was in menige vereniging
gekend en geliefd.
Je genoot van elke uitnodiging
en zorgde mee voor de sfeer.
We zullen je missen,
je lach,je vriendschap,
je genegenheid.
We laten je nu los en vertrouwen
je toe aan de Heer van alle leven.
Bart De Wael, diaken
parochie Brakel-Lierde
