In Kananga kostte de maandenlange oorlog tussen de rebellen en de ordemachten van Congo niet alleen "veel levens", maar het betekent ook dat het leven van hen die overbleven "gemankeerd en gekwetst" doorgaat.
Lieve vrienden,
De start van deze geschreven getuigenis is vast en zeker voor velen "onbegrijpbaar". Ik ben een "resterende missionaris uit Brakel" die juist geteld, 49 jaar Congoleven achter de rug heeft.
In november 1968 vertrok ik voor de eerste keer naar Popokabaka in Congo, waar de zusters van Maria uit Nederbrakel hun universele liefde en hun charisma wààr maakten. In augustus 1971 werd ik lid van de congregatie en jarenlang mocht ik doorheen een "geven en delen" groeien naar wat ik vandaag ben: een gelukkige vrouw, vast geankerd in de evangelische waarden en GELOVEND in een wereld waarin elk mensenkind zijn eigen plaats krijgt en gelukkig mag worden.
Einde 2016 moesten er in Congo verkiezingen komen. Volgens de grondwet had de huidige president Jef Kabila, ten laatste op 19 december 2016, de macht moeten overdragen aan een nieuw verkozen opvolger. Maar de verkiezingen werden weggeschoven en nutteloos uitgesteld en dat veroorzaakte politieke onrust en bloedig protest.
Lees het vervolg van dit boeiend getuigenis in uw parochieblad 'Kerk en Leven' van 6 september.
