Aanleiding: de harde realiteit
Als we naar het resultaat van de huidige praktijk van de initiatiesacramenten kijken, dan stoten we op contradictorische cijfers en feiten.
Gemiddeld dopen we jaarlijks per nieuwe parochie ongeveer 120 baby’s, ongeveer eenzelfde aantal biedt zich aan voor de eerste volledige deelname aan de eucharistie in de eerste communie en evenzoveel ontvangen ongeveer het vormsel.
Mochten 10 procent van deze 360 gezinnen maandelijks eenmaal op een of ander manier deelnemen aan het gemeenschapsleven, zouden de kerken vol zitten en zouden missen moeten bijgelegd worden.
Maar de harde realiteit is dat het ontvangen van de initiatiesacramenten (doopsel, vormsel en eucharistie) momenteel niet bijdraagt tot de opbouw van de gemeenschap,op enkele uitzonderingen na.
Het is een harde realiteit als we er ons van bewust zijn. Toch hoeven we niet bij de pakken blijven zitten.
Is het zo dat dan geen enkel gezin interesse heeft of had in het christelijke leven? Zeker niet.
Ook daar moeten we de hand in eigen boezem steken. We hebben als kerkgemeenschap geen enkele poging gedaan om hen waarachtig te evangeliseren.
We gaan uit van ‘voorondersteld geloof’, zowel bij hen als bij ons.
Meer nog we zijn het normaal gaan vinden dat sacramenten geen vrucht opleveren.
En toch ervaren we de pijn als we een kerk moeten sluiten of het aantal vieringen moeten wijzigen.
Het is een harde realiteit die zich aan ieder van ons opdringt.
En toch hebben we Goed Nieuws, meer nog we hebben Iemand, Jezus Christus die we kunnen gaan verkondigen.
Ook daar hebben we weinig oefening in..
En toch, oefening baart kunst.
Als we zingen ‘Christus is verrezen!’ geeft ons dat moed, vreugde en de kracht van de heilige Geest om het uit te dragen.
Laten we daar enkele stappen zetten en het niet bij het oude laten, ook niet meer doen van wat we deden, maar iets anders doen.
Waar in parochies (in de Westerse wereld) veranderingen gezien wordenin geloofsgroei, zijn het plaatsen waar het ontvangen van sacramenten in een dynamiek geplaatst worden van evangelisatie!
Laten we samen op weg gaan en mensen bij Jezus brengen!
Vorig jaar gaf bisschop Lode de aanzet aan alle gedoopten, om na te denken over de betekenis van ons doopsel.
Dit jaar werden voor de parochies drie vormingsavonden georganiseerd om het doopsel van de kinderdoop (baby’s) anders te oriënteren en op weg te zetten naar de Missionaire parochie.
Samen met ouders op weg gaan.
Hen uitnodigen om stil te staan bij de betekenis van hun doopsel en uitdagen om een keuze te maken.
Een keuze niet om een bepaald gebeuren, maar een keuze voor een weg van ontmoeting en initiatie in de kerkgemeenschap en met Jezus,als zijn leerling.
Dit vraagt tijd en ruimte, voor de ouders en voor ons als kerkgemeenschap.
Geïnspireerd door wat er tijdens die avonden aangeboden werd, samen biddedn en nadenkend, kwamen we met een werkgroep uit beide parochies tot een voorstel om een aanzet te geven voor een dooptraject in onze beide parochies, die op zijn beurt aan de parochieploeg werd voorgesteld.
Dooptraject voor ouders die wensen hun baby te laten dopen
Vanuit het besef waar we zelf als kerkgemeenschap staan en de tijd waarin wij en ouders van vandaag leven, willen we met hen op weg gaan op een eenvoudige manier.We nodigen hen uit om het doopsel van hun baby te zien als een start van een groei om zelf meer leerling van Jezus te worden en het initiatietraject te starten samen met hun kind op weg naar het vormsel en de eucharistie.
Deze drie sacramenten dien ook samen gezien te worden.
Traject in stappen
Als eerste stap nodigen we ouders uit omzich aan te melden bij de parochie.
Dit kan online gebeuren of via het parochiesecretariaat.
Vervolgens worden ze uitgenodigd op een "welkomavond" waar we samen komen met ouders en mensen
van de parochie in een ‘geloofscafé’ met ontmoeting en gesprek.
In een volgende stap wordt materiaal aangeboden waar ouders thuis mee aan de slag kunnen ,met
als doel hun keuze voor het doopsel van hun kind te overwegen.
De ouders die de keuze maken voor het doopsel worden uitgenodigd naar een viering in de gemeenschap
waar hun kindje een eerste kruisje ontvangt.
Voor of na deze viering zal een korte initiatie in het sacrament van het doopsel worden gegeven in de kerk.
Voor deze viering en initiatie wordt het hele gezin en ook peter en of meter uitgenodigd.
Als het gezin er klaar voor is kan het kindje in een volgende stap gedoopt worden.
Dit ofwel tijdens een eucharistieviering op zondag of in de vooravond
of in een gemeenschappelijke doopviering op zondagnamiddag.
Daarna start voor de ouders de uitdaging om stilaan werk te maken van de belofte hun kind Jezus en de kerkgemeenschap te leren kennen.
Drie maanden na het doopsel worden ze uitgenodigd voor een volgend geloofscafé rond het doopsel.
Jaarlijks zullen ze ook uitgenodigd worden om hun kind te laten zegenen rond het feest van Lichtmis.
Daarna zal ook een aanbod uitgewerkt worden op weg naar de eerste communie en het verder ingroeien in de kerkgemeenschap en het leerling worden van Jezus.
Opdracht
Het is een opdracht niet alleen voor de ouders maar voor heel de gemeenschap.
We roepen iedereen op om met zijn of haar eigen talenten er de schouders onder te zetten.
Christenen die daarin ook willen groeien en meewerken kunnen zich ook opgeven bij de pastoor of de medewerkers.
Namens de parochieploeg en de werkgroep doopvoorbereiding,
Emmanuel Vidts, pastoor en deken van Zottegem
