Guillaume Migbisiegbe, als priester behorend tot de orde van de Augustijnen, werd op 1 juli 2018 benoemd tot lid van de dekenale equipe van het dekenaat Gent en in de te vormen parochie in Gent-centrum tot parochieadministrator van Gent-Heirnis, Sint-Antonius van Padua en Gent, Sint-Macharius. Hij volgt daarmee Marcel De Meyer op die sedert 1992 pastoor was te Sint-Antonius en sedert 1997 tevens te Sint-Macharius, een pastoor met een ‘ruime en grote staat van dienst’ op meerdere terreinen, niet in het minst voor de diaconie, de zorg – multicultureel vertaald- voor armen en zwakkeren. Op zondag 2 september wordt pater Guillaume voorgesteld tijdens de zondagsviering om 11u00. Meer dan tijd voor een kennismaking.
Kan je jezelf even voorstellen ?
Ik ben geboren te Dungu in het noordoosten van Congo op 1 juli 1967 in een gezin met vier meisjes en vier jongens, van wie ik de derde ben. Mijn moeder is vorig jaar gestorven. Mijn intrede bij de augustijnen gebeurde in 1984 aansluitend op mijn middelbare studies. Ik volgde mijn noviciaat in 1988 in Amadi en nadien deed ik mijn filosofiestudies tot 1991 in Nigeria aan het Sint-Thomas Aquino de Grote seminarie te Makurdi. Van dat jaar tot 1995 studeerde ik theologie te Kinshasa aan het Instituut St.-Eugène de Mazenod. Intussen werd ik op 12 mei 1996 tot priester gewijd in Dungu. Ik werkte twee jaar als postulanten- en novicenmeester en werd twee jaar later pastoor te Amadi. De link met Vlaanderen is kort daarop gekomen. Ik werd in 2001 door mijn oversten naar de KU Leuven gezonden om een master in de Bijbelstudie te behalen aan de faculteit godgeleerdheid en religiewetenschappen. Ik mocht daarop ook starten met de doctoraatstudies en behaalde in 2010 deze academische graad bij professor J. Verheyden in een studie over het Koninkrijk van God bij de evangelist Lucas.
Hoe ben je in Gent beland?
Om steun te geven aan de nieuwe projecten van de Augustijnen, meer bepaald het opleiden van jongemannen uit Afrika en Vietnam tot Augustijn, ben ik naar het klooster van Gent in de Academiestraat 1 gezonden.
Ik wou mijn eerder beperkte opdracht graag verruimd zien met een pastorale zending voor en binnen een parochie.
Ik had immers in het verleden positieve ervaringen in het parochiewerk. Na gesprek met pastoor-deken Jürgen François resulteerde dit uiteindelijk in een opdracht binnen het dekenaat Gent, de parochie Gent-Centrum en daarbinnen de bijzondere zending naar Sint-Antonius en Sint-Macharius toe onder de leiding van de pastoor en de nieuw te vormen parochieploeg waar ik deel van zal uitmaken. Ik ben de bisschop en mijn oversten hier zeker dankbaar voor.
U bent reeds enkele weken in opstart te Sint-Antonius. Welke zijn uw ervaringen daarbij?
Ik voel me snel aanvaard. De overgang tussen Marcel De Meyer en mij had eigenlijk al vroeger moeten gebeuren, maar door een ernstig verkeersongeluk in Kinshasa met meerdere breuken tot gevolg heb ik een lange periode van operaties en revalidatie achter de rug. Gelukkig ben ik nu goed aan het herstellen dank zij de prima medische deskundigheid hier.
De mensen uit de multiculturele/multinationale gemeenschap van Sint-Antonius vormen een kleine familie, nemen spontaan contact op met elkaar en blijven makkelijk napraten. Ik voel me makkelijk opgenomen.
Het doet deugd te zien hoe jonge koppels met de kinderen naar de kerk komen en zo letterlijk en figuurlijk de viering en de zondag kleuren.
Dit is mijn kerkervaring en ik ben er zeer dankbaar om.
Wat wens je jezelf voor de toekomst toe?
Ik heb geen ambitie. Ik ben een eenvoudige dienaar van God. Mijn zorg is de kleine groep van gelovigen nabij te zijn en bij te houden. Ik wil dit doen door integratie, met bijzondere aandacht voor de kinderen en de jongeren.
Hierbij wil me ook inspannen om het prachtige werk van priester Marcel en zijn inspiratie zoveel als mogelijk verder te zetten.
We leven nu eenmaal in een multiculturele stad, een ruimte met vele gezichten en gezindten.
Waar leerde je zo goed Nederlands?
Ik leerde het aan het Universitair Talencentrum te Gent. Ik spreek het geregeld en hier en daar verlaat ik ook mijn geschreven tekst en begin ik spontaner te spreken.
Ik vind ook dat er te Sint-Antonius meer Nederlands moet gesproken en gezongen worden.
Dat zal juist bijdragen tot meer en betere integratie in de stad en tot nog meer ontmoetingen en uitwisseling binnen de parochie. Sint-Antonius is een centrum van overdracht van culturen maar de uitdaging is juist om samen te leven, te vieren, te bidden en de taal is daar zeer belangrijk bij.
Beste pater Guillaume, we wensen je naast een vlotte taalvaardigheid, een inspirerende en enthousiaste pastorale inzet toe, gedragen door de grote spirituele traditie vanuit de H. Augustinus waarin je staat, en in het bijzonder ook geworteld in de Schrift waar je zo van houdt. Het onderwerp van je doctoraat ging over het Koninkrijk van God. Mag je dit Rijk doorheen je aanwezigheid als priester laten groeien hier in Gent en om en rond Forelstraat en Dampoort. Moge doorheen je zending en je voorbeeld mensen van overal dichter tot bij Christus brengen. Een heel gezegende start!
Jürgen François
