Eucharistieviering
Er zijn geen vieringen meer in deze kerk.
Ligging van de kerk
Een beetje geschiedenis
Voorgeschiedenis: Parochiaal en bestuurlijk was Sint-Amandsberg tot 1872 afhankelijk van Oostakker. Na eerst tot de parochie Sint-Amandus behoord te hebben, kwam er, door toedoen van E.H. Cyriel Palms, in december 1954 een onderpastoor van Sint-Amandus om in een noodkerkje in de Nachtegaalstraat (Reinaertkluis) de erediensten voor te gaan. In de onmiddellijke omgeving was er immers een reusachtig complex aan volkswoningen in aanbouw. In 1957 verleende de gemeenteraad van Sint-Amandsberg dan gunstig advies aan de bisschop van Gent om op de wijk Westveld een hulpparochie op te richten onder aanroeping van het Heilig Kruis. In het Staatsblad van 30 oktober 1958 werd de Heilig Kruis parochie officieel bekend gemaakt. Pas daarna kon de eerste officiële pastoor aangeduid worden. Dat werd op 25/01/1959 E.H. Albert Scheire, die ook de bouwer van de kerk zou worden.
Ontstaan van het gebouw en interieur: In 1959 werd er een ontwerpwedstrijd uitgeschreven door de toenmalige kerkfabriek die het meest geschikte ontwerp voor de nieuwe kerk moest kiezen, samen met een losse jury. De bouwstijl was vrij maar de inwendige atmosfeer moest convergeren naar het altaar. Architect Paul Van Maele kwam als winnaar uit de bus. Het gebouw zou opgericht worden op de gronden palend aan de Koerspleinstraat. Op 15/04/1962 had de kruisplanting plaats op de plek waar het altaar ging komen en op 30/06/1964 werd de eerste steen gelegd en gewijd. Bij het ingaan van de lente 1965 werden de klokken en de kerk gezegend en op 4/07/1965 kwam Monseigneur Van Peteghem, bisschop van Gent, de kerk officieel inwijden. Het kerkgebouw is een rechthoekige zaalkerk met 3 biechtstoelen en een monoliet als altaar (M. Witdouck). Het kruis is gemaakt door D’Havé uit Eeklo en is geïnspireerd op een pestkruis uit 1400 uit Keulen. Er zijn ook glasramen die afkomstig zijn uit de ateliers van M. Martens uit Brugge en De Clercq.
Pastoors en onderpastoors: de reeds hoger vermelde E.H. Albert Scheire (1959-1967) was de eerste pastoor op het Heilig Kruis. Hij werd bijgestaan door onderpastoor E.H. Hugo Van Cleemput (1963). Opvolger werd E.H. Marcel De Smet (1967-1974). Vervolgens kwam E.H. André Van der Schueren (1974-1981) als dienstdoend pastoor op de parochie, in zijn taken bijgestaan door onderpastoor E.H. Hugo Vincent (1973-1980). E.H. Roger Hoebeke (1981-1995) werd de vierde pastoor maar werd op 18/01/1995 dood aangetroffen in zijn woning ten gevolge van een hartstilstand. De huidige pastoor is E.H. Dirk Moereels (sinds 22/04/1995) die sedert 13/01/2001 ook onze zusterparochie Heilig Hart bedient. Hij nam, in de aanloop van de feestelijkheden van 50 jaar parochie op 26 oktober 2008, begin van dat jaar het heft in handen om het interieur zelf op te knappen en in warme aardetinten te zetten. Een kleine 3 maand was, met behulp van vrijwilliger Robbie Jurriëns, de klus geklaard.
Meer informatie over de geschiedenis van de Heilig Kruis parochie kan gevonden worden in het Jaarboek XLV van de Heemkundige Kring Oost-Oudburg 2008 en in het werk van Roger Poelman, Terugblik op Sint-Amandsberg uit 1996.
NAAMGEVING
Parochie Heilig Kruis: De naam van de parochie Heilig Kruis is verbonden met het feest van de Kruisverheffing dat op 14 september plaatsvindt. Volgens de traditie zou het kruis waaraan Christus geleden heeft, gevonden zijn door Helena, moeder van Constantijn de Grote, die rond 324 naar Jeruzalem op pelgrimstocht ging. Daar liet zij opgravingen doen, waarbij ook de grafkelder ontdekt zou zijn. Op de plaats van de gevonden grafkelder, achter Golgotha, liet Helena de basiliek van het Heilig Graf bouwen. Het kruis werd door Helena gedeeld: een deel bleef in Jeruzalem en twee andere delen schonk zij aan Constantinopel en Rome. De vondst van het heilig kruis leidde vooral vanaf de kruistochten tot een onstuitbare verspreiding van kruisrelieken en daarmee ook tot verspreiding van het feest van de Kruisverheffing. Bovendien heeft de verspreiding van de Cisterciënzers en Trappisten over Europa een rol gespeeld, aangezien in hun spiritualiteit de Kruisverheffing van bijzonder belang is. Het tonen van het kruis als teken van verlossing door Christus, verspreidde zich zo door de hele Kerk.