De niet-meer-zo-jonge en ietwat oudere geloofsgenoten van onze parochie Gent Zuid, kregen vorige zondag een getuigenis van een ervaringsdeskundige ‘pur sang’.
Sien Callebaut, verbonden met de jongerenpastoraal in ons bisdom, vertelt honderduit en zonder schroom over haar jeugdig leven en hoe ze tot het christelijk geloof geroepen werd.
Een late roeping
Als kind van niet gelovige ouders, kreeg ze toch de vrijheid om zich te verwonderen bij het geloof van haar oma en van een tante. Gedoopt en gevormd op 24-jarige leeftijd, ontkiemde bij haar, vervolgens, het verlangen om dezelfde ervaring van onvoorwaardelijke liefde over te brengen naar leeftijdsgenoten. Zodoende kwam ze, via het HDGI, terecht in de jongerenpastoraal en het godsdienstonderwijs.
Haar engagement vertrekt vanuit de vaststelling dat het geloof niet meer, of nauwelijks, wordt doorgegeven door de ouders. Daarnaast beleven we ook stormachtige tijden van onzekerheid die, bij heel wat jongeren, een existentiëleangst oproepen. Recente enquêteresultaten leren ons dat een meerderheid van de jongeren zegt gelukkig te kunnen zijn zonder religie. Uit diezelfde studie blijkt ook dat keuzevrijheid en ongebondenheid bijzondere waarden zijn die door de jongeren worden gekoesterd. Toch zijn velen op zoek naar authenticiteit en ontbreekt het vermogen en de inwendige kracht om anderen gelukkig te maken. Volgens Sien zijn dat hefbomen die de kerk moet aanwenden om jongeren tot het geloof te brengen.
Roeping in zijn nieuwe betekenis
Dit brengt haar tot het fenomeen “roeping”. Hoe kunnen we jongeren bewust maken van en confronteren met hun eigen roeping? Roeping staat dan wel in een eigentijdse betekenis. Daartoe geeft ze een drietal elementen aan:
We moeten bereid zijn om luisterend en empathisch met jongeren op weg te gaan en ze daarbij te begeleiden. Ook moeten we initiatieven ontwikkelen voor spontane en deugddoende onhaalmomenten. Een voorbeeld daarvan zijn o.m. de christelijk geïnspireerde ontmoetingsdagen voor jongeren. Roeping moet de betekenis krijgen van “liefde geven”.
In een sterk moment van haar getuigenis, vergelijkt Sien twee drukbezochte jongerenevenementen: Tomorrowland en de Wereldjongerendagen.
In beide manifestaties voelen de deelnemers een innige verbondenheid met elkaar. Maar…Tomorrowland geeft de jongeren geen boodschap mee voor ‘the day after’. De Wereldjongerendagen, echter, vervullen de aanwezigen met hoop op de toekomst en een boodschap van gevende liefde als leidraad voor hun verder leven.
Volgende editie van Kanazondag op 28 april a.s. met als spreker Joris Geldhof, filosoof en theoloog.
Stephaan Martens
