Tweede zondag in december, een doodgewone zondag voor de meesten van ons.
Voor anderen WERELDLICHTJESDAG. Een dag waarop we met ons stil verdriet onze overleden (on)geboren kindjes uit de anonimiteit kunnen/mogen halen. Tijdens een heel verzorgde viering met fijne rituelen in de kerk van Christus Koning: naam in het hart van een bloem die open bloeit met contact van water, kaarsjes, kans voor gesprek, muziek op de achtergrond… en dit samen met lotgenoten. Ons verdriet kon een plaats krijgen in alle eenvoud en sereniteit.
Dank aan Veva en Jo, Gino en al de medeorganisatoren om verdriet en vreugde zo dicht bij elkaar te brengen!