Waar het is de parochieploeg om te doen?
Vanwaar onze overtuiging dat een bijsturing van de weekendvieringen opnieuw nodig is na ongeveer vijf jaren te hebben gevierd in de huidige structuur?
Vooreerst is het belangrijk dat we voor de onmiddellijke toekomst - na ongeveer zes jaar binnen de nieuwe parochie H. Johannes de Doper - accentueren waar onze prioriteiten liggen voor het vieren van de zondag.
De herbevestiging door de bisschop dat de kathedraal de parochiekerk is, sterkt ons dat de zondagsliturgie daar een centrale plaats krijgt.
Het is op de zondagsviering in de parochiekerk dat ook de catecheses voor kinderen, huwenden en volwassenen is geënt. Deze gaan door in het Sint-Baafshuis, waar vele mogelijkheden zijn qua lokaalgebruik en onthaal.
In opdracht van de parochieploeg vergadert een kerngroep ‘zondags vieren ’ regelmatig om onthaal - liturgische viering - catechese in en rond de kathedraal te verfijnen en waar nodig bij te stellen.
U leest terecht dat de zorg voor de viering in de kathedraal op zondag veel van onze aandacht krijgt.
Gaat deze aandacht dan ten koste van de vieringen op de overige kerkplekken?
Laten we eerlijk zijn: ‘ja en neen’. Mogen we u uitnodigen bij het lezen dit ‘ja’ en ‘nee’ steeds samen te houden?
JA, omdat niemand van ons blind is voor wat er zich voordoet in de geloofspraktijk op zondag. Niet alleen omwille van de pandemie, maar reeds van daarvoor zien we een neerwaartse trend in het bijwonen van de zondagsvieringen. Dit baart ons allen zorgen.
We kunnen hierop tweevoudig reageren:
- ofwel alles laten zoals het is tot er nog slechts enkelen deelnemen aan de plaatselijke viering - een uitdoofscenario dus.
- ofwel nu enkele beslissingen nemen die pijn doen, maar waarvan we hopen dat ze wel bijdragen tot de parochie van vandaag én van morgen én van overmorgen.
We voelen dat we hierin een enorm grote verantwoordelijkheid dragen en moeten vermijden dat we later geen of haast geen geloofsgemeenschap meer zullen hebben, die voor nieuwkomers, jonge gezinnen uitnodigend en onthalend is. Hiervoor zijn we nu echt op een kantelmoment gekomen. Als we nu niets doen, is het echt te laat.
Bovendien vermindert het aantal actieve voorgangers. Het is niet onze visie om de zondagsvieringen te bouwen op priesters die inmiddels op emeritaat zijn, hoezeer hun bereidvolle aanwezigheid te respecteren is.
NEE, omdat we van oordeel zijn dat er in onze parochie plaats blijft voor weekendvieringen in andere kerken. Daar immers blijven velen met grote zorg instaan voor het kerkgebouw en de viering, als kerkbediende en onthaler, predikant, lector, cantor, acoliet... Dit verdient veel waardering ! Deze wordt gelukkig ook meermaals uitgesproken door de aanwezigen in de plaatselijke vieringen.
Wij streven dan ook naar een voldoende aantal eucharistievieringen in het weekend.
Woord- en communiediensten in het weekend zijn - gelet op de relatief dichte afstand van onze kerken tot elkaar - geen optie, behalve in noodsituaties bij plotse verhindering of afwezigheid van de priester.
We willen benadrukken dat de parochie meer is dan de zondagsviering en meer dan enkel diegenen die we in de vieringen ontmoeten.
Vaak hebben we zelf geen tijd hiervoor en dat is jammer. Meer aandacht voor de jongeren, ziekenbezoek, rouwzorg, aanwezigheid bij wie zich inzetten met mensen in armoede toont net aan waarom we op zondag samenkomen. En ook omgekeerd: de viering op zondag en de catecheses stimuleren onze zending om elk afzonderlijk en als gemeenschap goed te zijn en goed te doen.
De parochieploeg
