Geloofsavond: ‘de God van het plafond’
-------------
Foto 3059b42
-------------
-------------
Foto 3059c42
-------------
Op woensdag 11 oktober was het weer verzamelen geblazen voor de eerste geloofsavond na de vakantieperiode.
Spreker van de avond was Pastoor Jean-Baptist Bugignon bijgestaan door Karin Daniëls.
Jean-Baptist was in Rwanda wanneer de genocide plaatsvond. Op dat moment lag hij in het ziekenhuis omdat hij enkele dagen ervoor een auto-ongeval had gehad. Hij had gebroken ribben en als astmapatiënt is dat niet gemakkelijk.
In het ziekenhuis vindt een echte slachtpartij plaats. Zelfs een baby van enkele maanden oud moet er aan geloven. Een zuster verbergt Jean-Baptist boven het vals plafond in een klooster bij het Kivu-meer. Daar zal hij 17 dagen blijven. In alle ellende omdat beneden hem soldaten bleven aandringen om hem te vinden en te doden. Bij hem speelden de doodsbedreiging aan de zusters, gruwelbeelden van geweld en vreselijke drang om te wateren (wat helaas niet kon want dat zou hem verraden). Hij kan enkel draaien want er is niet veel plaats en veel stof! De zusters brengen hem elke dag eten en drinken. Wanhoop en twijfel brengen hem dichter bij God die hij vanaf dan ‘de God van het plafond’ noemt. Enerzijds de God aan wie hij vele vragen had bij zijn eigen hachelijke situatie en bij de pijn van de massale slachting van zijn familieleden en volksgenoten. Anderzijds de God die hem had bijgestaan en de ogen opende voor de hoopvolle tekens die er zijn ondanks gruwelijke omstandigheden.
Door een mirakel kan hij uiteindelijk ontsnappen naar Congo en verneemt hij daar dat zijn hele familie vermoord is. 92 mensen!! Na enkele dagen kan hij de oversteek maken naar België waar hij opgevangen werd door Mgr. Schreurs en pastoor Thieu Plessers.
Het was moeilijk te wennen aan het Nederlands, maar hij ontving er opdrachten en is tot vandaag (29 jaar na zijn ontsnapping uit Rwanda) pastoor in parochies rond Hasselt. Zijn eerste terugkeer naar zijn land, in 1995, was riskant omdat hij geen paspoort had. Nu gaat hij jaarlijks twee maanden terug, met de bijzondere insteek om te werken aan verzoening.
Met vallen en opstaan, met veel vriendschap en liefde is hij er in geslaagd om zijn toestand om te buigen en te plaatsen in verzoening. Hij gaat de daders van de genocide opzoeken in de gevangenis en streeft samen met hen naar verzoening tussen daders en slachtoffers.
Het was muisstil in de winterkapel. Een verhaal dat naar de keel greep en waar we alleen maar stil van konden worden.
Op het einde van de avond kregen we nog een kruisbeeldje dat gemaakt werd door kinderen uit Rwanda.
Het was een sterk verhaal vol hoop en leven. Een verhaal waarvan we allemaal kunnen leren.
Bij de nabespreking met koffie en koekje werd het een gezellige ontmoeting.
Wij nodigen alvast uit voor de volgende geloofsavond: op woensdag 8 november in de winterkapel van Beringen-Mijn, met getuigenis van Jan Cosemans en leden van de Fazenda.
