Paus Franciscus, Audiëntie.
"Een diaken waakt over de dienstverlening in de Kerk".
(Rome ZENIT.org 2019-09-25)
Een diaken is geen “tweederangs priester”, hij is “iets anders”, hij waakt over de “dienstverlening in de Kerk”, legt paus Franciscus uit.
De paus gaf in zijn negende catechese over de Handelingen van de Apostelen commentaar bij de roeping en de steniging van de diaken Stefanus (hoofdstukken 6 en 7).
“Wanneer een diaken te graag naar het altaar gaat, vergist hij zich. Dat is zijn weg niet. Deze harmonie tussen de dienst van het Woord en de dienst van de naastenliefde, is de gist die het lichaam van de Kerk doet groeien.”
Wanneer de diaken Stefanus door zijn tegenstanders dodelijk gestenigd wordt, toont hij “waaruit een ware leerling van Christus gemaakt is”, verklaart de paus. Volgens hem leren de laatste woorden van de heilige Stefanus, “Heer, ontvang mijn geest” en “Heer, reken hun deze zonde niet aan”, dat “het niet de mooie toespraken zijn die onze identiteit als kind van God openbaren, maar de overgave van ons leven in de handen van de Vader en de vergeving van wie ons beledigen, laten de kwaliteit zien van ons geloof”.
De apostelen zijn er zich steeds meer van bewust dat hun belangrijkste roeping het gebed is en de verkondiging van het woord Gods: bidden en het Evangelie verkondigen. En zij lossen de kwestie op met een kerngroep van “zeven mannen (…) van goede faam, vol van geest en wijsheid” (Hand 6,3), die de handoplegging krijgen en zich daarna ontfermen over de maaltijdbedeling. De diakonie nu bestaat meer uit zieken bezoeken, vieringen voorgaan in woonzorgcentra, aan zieken de communie brengen, dopen en huwelijksvieringen verzorgen, gebedsvieringen en zegeningen.
(vert. Maranatha-gemeenschap)