ALLERHEILIGEN-ALLERZIELEN
In de viering van Allerheiligen/Allerzielen op 1 november waren we met velen om hen te gedenken die hun naasten heel onbaatzuchtig liefhadden en daarom door de Kerk werden heilig verklaard. Velen hebben hun voorbeeld gevolgd. Ook hen rekenen we onder de heiligen. Daarbij zijn geliefde familieleden en lieve mensen die we hebben gekend of nog kennen. We willen ze blijven herinneren omdat ze ons tot voorbeeld waren of zijn.
In het bijzonder dachten we in deze viering aan hen die ons sedert Allerheiligen vorig jaar zijn ontvallen en waarvan we in onze kerk afscheid namen. We plaatsten hun kruisjes vooraan. Ze lagen bij de uitvaart op de kist of bij de urne. We zetten bij hun gedachtenisprentje een lichtje en voor hun familie voorzagen we een chrysantje. We noemden hun namen bij ons gebed: Georgette Vergauwen, Wiske Vansantvoort, Vic Anciaux, Jeannine Biesemans, Marc De Witte, Claude Kapend Mbangu, Jeannine Jordens, Emeline Twahirwa, Josephina De Wilde, Clementine Hermans en Ashot Sogomonyan.
Het werd een deugddoende viering waarin het accent lag op al het goede dat we voor elkaar kunnen betekenen. Ieder van ons heeft zijn kwaliteiten en te bewonderen eigenschappen. Laten we ons daarmee dienstbaar maken en elkaar steunen. Daar voelen we onszelf gelukkig bij. Dat is ook de boodschap die we beluisterden in het evangelie en die pastoor Jan, de voorganger in de viering, nog wist te verduidelijken in de homilie.
De familie van de overledenen mocht na de viering het kruisje en het chrysantje mee naar huis nemen.
Zo besloten we vol vrede deze Allerheiligenviering: we blijven liefdevol verbonden.
