Op vrijdag 1 november hielden we in onze kerk een gedachtenisviering voor de mensen die ons sinds Allerheiligen 2023 zijn ontvallen. De families van deze overledenen waren uitgenodigd om samen een waardig afscheid te herdenken.
Vooraan aan het altaar stonden de kruisjes die voor deze mensen waren gemaakt en die tot zolang achteraan in de kerk hadden gehangen.
Het was een mooie serene viering met aangepaste liederen en teksten en tijdens de homilie benadrukte priester Jan dat heiligen niet alleen de mensen zijn die vroeger hebben geleefd en een plaatsje op de liturgische kalender hebben gekregen.
De acht zaligsprekingen uit de bergrede tonen ons de weg die we moeten gaan naar deze uiteindelijke heerlijkheid. Het is de weg die ook de heiligen die we vieren zijn gegaan, het is de weg die de Heer zelf ons is voorgegaan.
Heiligen zijn geen supermensen. Het zijn gewone mensen met fouten en gebreken, maar wel mensen die in hun leven meer aan anderen dan aan zichzelf hebben gedacht. Mensen die naar Jezus’ voorbeeld anderen gelukkig maakten.
Er zijn ook veel heiligen van nog niet zo lang geleden, mensen die we gekend hebben, maar die geen beeld hebben of geen naam op de kalender. We denken aan mensen die gestorven zijn, lieve en goede mensen die leefden zoals Jezus het bedoelde en die heilig zijn in het hart van hun familie en vrienden.
Tijdens de offerande kwam iedereen tot aan het altaar en kreeg daar een gedachteniskaartje als aandenken aan de overledenen.
Na de viering mochten de families het kruisje van hun familielid en een mooi bloemetje mee naar huis nemen om het een plaatsje te geven thuis, in hun vertrouwde omgeving.
Els.
