CHIRO DIEGEM: BIVAKOUDERS AAN HET WOORD
Op stap met Chiromeisjes Diegem
Kookouder zijn bij de Chiromeisjes is een heel gebeuren. Op het ene moment staan de kinderen luidkeels te zingen in de refter en op het andere moment liggen ze allemaal vredig te slapen tijdens de platte rust. Er zijn maar weinig momenten op het kamp waar je geen geroep, gezang en gelach hoort. Daarbij is het ook prachtig hoe 5 meisjes ervoor kunnen zorgen dat 31 kinderen zich te pletter amuseren. Maar was het altijd proper op kamp? Neen, zeker niet! Het is voor de meisjes een jaarlijkse gewoonte om je zo weinig mogelijk te wassen en ik denk dat de ouders heel wat werk hadden om de valiezen thuis uit te mesten. Natuurlijk weegt al dat opruimwerk niet op tegen de leuke verhalen die ze terug meebrengen.
Het mooiste moment op het kamp was voor mij de laatste avond. Ik had een film gemaakt van al de kampmomenten dat we dan allemaal samen tijdens de optredens van de kinderen konden bekijken. Wanneer de fragmenten afspeelden, kon je alleen maar ontzettend gelukkige kinderen zien die opnieuw precies al die momenten herbeleefden. Het geluk in hun ogen sprak boekdelen en bewees maar eens opnieuw hoe geweldig het is om op kamp te gaan. We beseffen soms maar weinig hoeveel tijd en energie de leidingploeg steekt in die 10 dagen. Daarom ook wil ik hen ook heel hard bedanken. Bedankt voor de sfeer op het kamp en bedankt om ons als kookploeg ook zo hard te betrekken tijdens die leuke momentjes. Ook bedankt aan de rest van de kookouders (Jana, Koen, Krista en Kelly) voor hun inzet en hulpvaardigheid. Ik ben alvast blij van zo een team deel uit te mogen maken.
Tessa
Chirojongens Diegem op bivak
Op 11 augustus kwamen 31 frisgewassen Chirojongens de iets minder frisse Chiromeisjes aflossen in Opglabbeek. Tien dagen later zouden de rollen weer omgedraaid zijn, want het was weer een heel intens bivak.
De groep is niet meer zo groot als vroeger, maar het deed weer deugd om te zien hoe sterk de jongens aan elkaar hangen. Of je nu een pillie-willie-virtuoos, bijlwerp-kampioen of bierpong-atleet bent, iedereen hoorde erbij!
De rakkers speelden verf-twister, de toppers hadden een hoogst educatieve quiz, de kerels groeven een metersdiepe put voor hun spel (gelukkig stond er in het contract alleen dat het verboden was greppels te graven), de sloebers leefden zich uit tijdens het aspi-spel …
Verder de gebruikelijke taferelen: de geschilde patatten werden rustig in het water gelegd, geen enkel bed werd tijdens de inspectie ‘gekapt’, er werd gezongen als nachtegalen en bij de dropping liep niemand mis.
Enfin, het was weer een kamp om niet meer te vergeten.
Bedankt aan de leiding (Mitchel, Nick, Tim, Toon, Wibe en Nicolas), de padre, de leden en mede- kookouders voor de fijne beleving!
Frank
