De Opdracht van de Heer: een verhaal vol licht!
De feestelijke ontmoeting van de kleine Jezus met de oude man Simeon, tijdens de opdracht in de tempel, werd reeds op het einde van de 4de eeuw op 2 februari in Jeruzalem herdacht. Er werd een lichtprocessie gehouden. Later ging een kaarsenwijding daaraan vooraf.
In de Oosterse Kerk viel bij dit gebeuren wat meer licht op Maria. Zo werd het Maria-Lichtmis of Onze-Lieve-Vrouw-Lichtmis.
Thans is de officiële kerkelijke benaming: Opdracht van de Heer in de tempel. De verwijzing naar Maria en het Licht zullen bij de mensen en in het taalgebruik wel niet vlug verdwijnen!
Toen: de Opdracht van de Heer
Toen Jezus veertig dagen oud was, gingen Jozef en Maria met Jezus, hun eerstgeboren zoon, naar Jeruzalem om hem daar in de tempel aan God op te dragen. Zo’n godsgeschenk werd als het ware aan de Goede Gever aangeboden om er zijn zegen over te vragen. Ook werden ze zo van de rituele smet gezuiverd. Zo schreef de Joodse wet het voor.
Heel onopvallend betreden ze de indrukwekkende tempel: Jozef met zijn twee duifjes, voorgeschreven gift voor de arme, en dan Maria met haar mooi kindje!
Lucas, de evangelist, vertelt verder over Simeon en Hanna, twee mensen die dienst deden in de tempel. Ze waren hoogbejaard en hadden hun droom: de komst van de Messias beleven, nooit opgegeven!
In de tempel neemt de overgelukkige Simeon het Kind van Maria over en hij looft God: “Laat mij, Heer, nu maar in vrede gaan! Mijn ogen hebben uw heil aanschouwd: licht tot verlichting der heidenen en tot luister van Israël, uw volk!”
Maria en Jozef, ze luisteren, ook wel wat onthutst, naar Simeon, ook wanneer hij zegt dat hun kind een teken van tegenspraak zal worden.
En dan is er de trouwe, de toegewijde, de graag geziene Hanna. Ook zij herkent in het kind de Verlosser! Ook haar droom gaat in vervulling en zij kan er niet meer over zwijgen, over dat Kind van Gods belofte, dat zij heeft mogen zien!
Diep ontroerd door die warme en wijze woorden, maar ook door het geluk dat deze vrome bejaarde mensen uitstraalden, moeten Jozef en Maria weer terug naar hun huisje in Nazareth zijn gegaan...
Jozef en Maria, met hun groot warm hart vol vrede ... hun kindje is wel rijkelijk onder Gods zegen geplaatst ... Niet alles hebben ze begrepen ... maar zij blijven het zeggen: “Mij geschiede naar Uw woord!” Ze vertrouwen zich toe aan Gods wil... en vooral aan zijn liefde. Zo delen ze in zijn licht!
Simeon en Hanna: hoop, vertrouwen en verlangen naar gerechtigheid dreven hen voort doorheen moeilijke levensmomenten. Nu voelen ze zich beloond en overgelukkig!
Nu op 2 februari 2020
Dankbaar vieren we, ook in 2020, op 2 februari de ‘Opdracht van de Heer’.
Nog altijd worden er die dag kaarsen aangestoken: Christus is Gods licht in onze wereld. Hij verlicht onze weg zodat we opstaan uit onze verlamming, verblinden kunnen weer zien, verdoofden horen weer wat hun te doen staat, uit egoïsme groeit solidariteit!
Dat licht dragen christenen verder: bedroefden worden getroost en hopelozen zien het weer zitten...hulpelozen en vereenzaamden worden weer in de kring gehaald... en fouten worden vergeven...
Deze dag is ook het feest van alle vaders en moeders die Gods zegen vragen over hun kinderen en ze met hun warme aandacht en liefde willen omgeven!
Het is een mooie gewoonte, die op vele parochies nog gebeurt, om de kinderen en de jongeren met hun hele familie op een speciale viering uit te nodigen, te bidden voor hen en voor wie met hen begaan zijn en ze te zegenen!
Louisa
Ook de Vrienden van Lourdes zijn hierbij uitgenodigd!
Achteraf biedt KWB iedereen achteraan in de kerk een tasje koffie aan in het kader van ‘Koffiestop’ voor Broederlijk Delen: een koffietje tegen een vrije bijdrage! Met daarbij een hartverwarmende babbel!
