Feest van Santo Niño 2022
Op 16 januari werd in Diegem-Lo het feest van Santo Nino gevierd, veel volk, er werd gebeden, gezongen, gedanst en de dag werd afgesloten met een groot buffet.
Het feest van Santo Nino is een gebeurtenis in de Filipijnen waar duizenden personen op aanwezig zijn. Zondag 16 januari werd dit ook voor de eerste maal in de kerk van Diegem-Lo gevierd waaraan alle kerkgangers van de Lo deelnamen.
Hierbij de tekst die de priester van de Filipijnse Gemeenschap, E. P. Lazaro Ervite, uitsprak ter deze gelegenheid.
Santo Niño - het heilige kind - is het oudste christelijke religieuze standbeeld in de Filippijnen. Het was één van de voorwerpen die meegenomen werden door de Magellaan expeditie die in 1521 op de Filippijnen toekwam. Nauw verbonden met de kerstening van de Filippijnen en wijd en zijd vereerd door het Filipijnse volk wordt Santo Niño beschouwd als de beschermheilige van de Filippijnen. Om deze reden verleent de Heilige Stoel een speciale toestemming aan de Filipijnse Kerk om het feest van Het kind Jezus te vieren op de zondag na de doop des Heren, de derde zondag van januari.
Het beeld van Santo Niño is opmerkelijk omdat het de Heer Jezus afbeeldt als een koninklijk kind dat een wereldbol draagt en een scepter vasthoudt. Deze afbeelding lijkt tegenstrijdig te zijn. Hoe kan een kwetsbaar of hulpeloos kind de wereld redden en regeren wanneer deze voortdurend wordt geconfronteerd met allerlei problemen?
Misschien is het beeld van de Heer Jezus als Santo Niño of als een koninklijk kind erop gericht om het reddende effect van de kwetsbaarheid aan te wijzen, een aspect dat we vaak missen. In zekere zin is de afbeelding van Santo Niño bedoeld om ons aan te moedigen onze kwetsbaarheden te aanvaarden.
Het aanvaarden van onze kwetsbaarheden kan op geen enkele manier een wandeling in het park zijn. Het houdt in dat we ons negatieve verleden met anderen delen en de onaangename aspecten van onze persoonlijkheid erkennen. Het betekent dus dat we anderen vertellen wie we werkelijk zijn, waarbij we het risico lopen afgewezen en uitgelachen te worden.
Inderdaad is het niet eenvoudig om onze kwetsbaarheden te accepteren. Het is een moedige daad. Maar degenen die in staat zijn om hun diepste zelf te delen, worden geleidelijk genezen van hun verwondingen. Ze worden dankbaar voor wat ze hebben meegemaakt in het leven en erkentelijk voor wie ze nu geworden zijn. Hun aanwezigheid straalt de reddende kracht van de Heer.
—lazaronerviteosa—
