Op donderdag 25 mei vieren we het feest van Hemelvaart.
In de ‘Handelingen van de apostelen’ 1, 8-9 lezen we
‘Jezus zei: “Wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde.”
Toen Hij dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhoog geheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen.’
Hemelvaart is een feest, waarbij je niet moet stilstaan.
Dat klinkt misschien wat cru, maar toch is dát de boodschap van de lezingen op Hemelvaart.
Toen de apostelen er wél bij stilstonden, kregen ze te horen dat het welletjes was geweest, dat zij niet werkeloos naar de hemel moesten blijven kijken.
Bij zijn Hemelvaart vertrouwde Jezus de verantwoordelijkheid voor de verkondiging van zijn Blijde Boodschap toe aan zijn leerlingen.
Hemelvaart is dus in de eerste plaats het hoogfeest van onze verantwoordelijkheid voor de zaak van God; het feest waarop tot ons gezegd wordt: 'Beste mensen, het wordt tijd om zelf de handen uit de mouwen steken!'
En daar loopt het wel eens mis.
Consument-gelovige zijn is nu eenmaal gemakkelijker dan zelf aan de slag gaan om het beloofde Rijk Gods een beetje tot realiteit te maken.
Uit: Zondagsvieringen Dominicanen; Schilde-Bergen
