HOOP EN VERTROUWEN
Dat was het thema van de herdenkingsviering voor pastoor Vital Orolé op 4 maart jl.
Marleen verduidelijkte in het welkomwoordje de keuze van dit thema.
Hoop en vertrouwen in de toekomst, omdat we graag het pad dat hij ooit voor ons effende verder willen bewandelen. Het was een heel speciaal pad geplaveid met vriendschap, verbondenheid, engagement, humor, levensvreugde, een immens geloof in het goede, een niet aflatend optimisme, een luisterend oor, gastvrijheid en bovenal een groot geloof in God.
In het gebed om verzoening, baden we samen met Paula voor meer gastvrijheid. Gastvrijheid is immers een wegwijzer naar een wereld waar het goed is om te leven…
In de eerste lezing vertelde Chantal het verhaal van de wijngaardenier.
“Als we verbonden durven blijven, zal de wijnstok ons dragen en voeden en zullen wij Zijn liefde voelen, ook al vraagt dit soms tijd. Leven vraagt liefde, vraagt om te dragen en gedragen te worden. Omdat er verbondenheid is in liefde, in Zijn liefde, bestaat er geen voorbij.”
Diaken Warlito vroeg in zijn homilie aan de talrijk opgekomen Diegemnaren om even stil te staan bij onze mooie ervaringen met pastoor Vital en hij nodigde ons ook uit na te denken in welke mate hij ons geïnspireerd heeft in het leven.
De vertegenwoordigers van de verenigingen: Tuur voor de Chiro, Caroline voor Femma, Marie-Claire voor Okra, Anny voor Samana en Litta voor de Parochiale Basisschool, werden door Annemie uitgenodigd om na hun voorbede twee keien naar voor te brengen met daarop de waarden die wij verder willen uitdragen en waarmee we het pad van pastoor Vital willen doortrekken.
Tijdens de communie kregen de genodigden een herdenkingsprentje, ontworpen door Marco. Hierop stond een versje van Toon Hermans waarvoor pastoor Vital een grote bewondering had.
Vriend
Je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het er op aankomst
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
’k heb een vriend
Als bezinningsmoment luisterden we naar Germaine met de volgende mooie gedachte:
Waar je ook bent
ik zou het niet weten.
Niet in afstand of tijd te meten.
Maar ik heb je bij me
diep in mij.
Daarom ben je zo dichtbij.
Het parochiaal zangkoor, onder leiding van Luc Boulangé, luisterde deze intieme viering op.
We werden zoals altijd prachtig begeleid door Jacques Degreeff op het orgel.
We sloten in stijl af met het ‘Lied van de trouw’, het lijflied van meneer pastoor.
Nadien werd er nog gezellig bijgebabbeld bij een drankje, aangeboden door de kerkfabriek.
Marleen
