Ook al ben je er niet meer, ik ben jou niet vergeten
Ieder jaar, rond deze tijd, maken we het even stil. De nachten beginnen goed te lengen, het uur is veranderd naar winteruur en het is vroeg donker. We zijn te midden van de herfst. Stil om hem of haar die we in onze harten in herinnering brengen. We denken terug aan die mooie momenten die we samen hebben mogen beleven en die voor eeuwig in ons hart gegrift staan.
Allerheiligen en Allerzielen, we herdenken ze samen, maar het zijn twee aparte feestdagen.
Wat is de betekenis van 1 november? Het is de dag dat we de heiligen en martelaren die ons de Kerk voorhoudt, herdenken. Het zijn vrouwen en mannen die gekend staan voor hun zeer voorbeeldig leven en voor hun groot geloof. Zoals ieder van ons hebben zij ook hun zonden beleefd, maar ze zijn vergeven. Ieder van ons heeft zo’n heilige die zij of hij beschouwen als een voorbeeld in hun leven. In het bijzonder hebben we ook onze naampatroon, waarbij voor sommigen zelfs de keuze is tussen verschillende heiligen mogelijk is, bv bij mezelf Jan, met als keuze: Johannes de doper op 24 juni of paus Johannes XXIII op 11 oktober, maar ook bij wijze van voorbeeld Johannes van Waasten op 27 januari, Johannes van Triora op 7 februari, Johannes de Deo op 8 maart, enzovoort…
Op twee november staat in de liturgische kalender Allerzielen genoteerd, dit is de dag dat we onze doden herdenken.
We vieren ze de laatste jaren samen. In onze parochies worden rond deze tijd de overledenen van het laatste jaar in herinnering gebracht. Het kruisje dat in onze kerken ophangt met hun naam hierop vermeld, wordt aan de familieleden overhandigd om voortaan een bijzondere plaats thuis te ontvangen. Hun naam en wie ze waren, vergeten we niet. Ze staan in ons hart en in de palm van ons hand gegrift.
Het is ook een periode waarbij we ons ingetogen naar het kerkhof begeven en een bloem, plant of ander herdenkingsteken op het graf plaatsen. Samen in familie verenigen we ons rondom het graf en brengen de overledene onze eer en herdenken we hem voor de mooie momenten die we samen hebben mogen beleven. Het is een tijd waarin we het even stil maken en waarin soms droefheid heerst over hetgene wat niet had mogen zijn.
Bij ons is 1 november een wettelijke feestdag en een wettelijke verplichte vrije dag, maar bij onze noorderburen niet, geen vrije dag. Daar wordt 1 november wel beschouwd in de Katholieke Kerk als een verplichte feestdag, maar deze wordt merendeels daar gevierd op de zondag na 1 november.
De laatste jaren was er deze dagen meer aandacht voor Halloween, met als tekenen een uitgeholde pompoen en daarin een kaars. Kinderen en volwassen die van deur tot deur aanbellen en vragen om een snoepje.
Vond onlangs tijdens het lezen een mooi gebedje op een rouwkaart.
Ik laat u meebidden:
Liefde is sterker dan de dood.
Mijn liefde voor jullie, oneindig, zo veel, zo groot.
Daarom zal ik dichtbij blijven en zijn.
Sta open voor de “tekentjes”
Hoe klein ze ook zijn.
Jan Van Achter