TERUG VAN SCHERPENHEUVEL
Het schitterende weer van de paasvakantie kon niet blijven duren en begin vorige week werd het frisser. Argwanend keken we uit naar het weerbericht van zaterdag. Storm, regenbuien en rukwinden werden voorspeld, maar de bedevaart naar Scherpenheuvel zal doorgaan.
Vrijdagavond hebben we onze kleren klaargelegd en ten zeerste rekening gehouden met de regen. Toen we zaterdagochtend om 5 u met 28 moedige stappers begonnen aan onze jaarlijkse tocht naar Scherpenheuvel, was het droog. Er werd weinig gezegd en goed doorgestapt, enerzijds omdat het nog heel vroeg was, anderzijds omdat de meesten weten dat elke kilometer winst in de vroege morgen, wat rustiger aandoen betekent in de namiddag, maar ook omdat we de regen voor wilden blijven.
In Kampenhout aan het rusthuis, hielden we onze eerste plasstop en een uurtje later, aan het sas, kregen we van de Krol een lekkere appel. Toen viel ook de eerste regenbui.
We waren opgedroogd als Haacht in het vizier kwam. De trommelaars kwamen in actie. De boterhammen smaakten en een half uurtje rust was welkom. Bij het verlaten van Haacht trommelden we opnieuw en ingetogen stapten we daarna verder.
In Heikant hielden we een korte bezinning in de kapel om daarna elk op zijn eigen tempo door de heide te stappen. In Gelrode kwamen we weer samen. Na een korte stop kregen we onze tweede regenvlaag. Hier begint iedereen moe te worden, maar we weten ook dat we over halfweg zijn.
In Aarschot stonden de fietsers ons op te wachten en konden we opnieuw eventjes uitblazen om samen ons lunchpakket te gebruiken. Ook hier speelde de muziekkapel een foutloos stuk bij het in- en uitgaan van de stad. Voetgangers en fietsers gingen opnieuw elk hun eigen weg. Nog één stop in Rillaar en het laatste stapuurtje kan beginnen, maar eerst moesten we een flinke hagelbui trotseren.
Net voor Scherpenheuvel sloten de fietsers van de KWB bij ons aan.
Pater André en verschillende Machelaars stonden ons op te wachten. We kregen de zegen en begaven ons naar de koepelkapel, waar we nog een bezinning hielden. Na een uurtje rust hielden we om 18 u. een mooie dankviering, voorgegaan door priester Leon.
Na de viering keerden we terug naar Machelen en de bus zette ons af aan het rusthuis, vanwaar we met enkele trommelaars lieten weten dat onze bedevaart geslaagd was. Aan de kerk stond pater Nand klaar om ons te verwelkomen! Na een korte bezinning werd een jubilaris, die 40 keer was mee geweest, gehuldigd.
Ik houd eraan iedereen te danken: de trommelaars, Pater Nand en Louisa voor het onthaal bij onze thuiskomst, Hélène en Stefaan voor het voorbereiden van de teksten, Monique en Peter voor het geloop vooraf, Kris en Johan voor het begeleiden met de wagen en vooral alle bedevaarders voor het samenzijn tijdens deze mooie dag en tenslotte Moeder Maria, omdat wij opnieuw met onze zorgen en problemen bij haar mochten komen.
Ik denk dat iedereen op zijn manier deze dag als speciaal heeft ervaren en ik hoop jullie allen volgend jaar op 25 april weer te zien.
Aan alle bedevaarders nogmaals dankuwel en proficiat,
Els
