VORMSELCATECHESE
DE PARABEL VAN DE VERLOREN ZOON OF EEN TWEEDE KANS GEVEN EN KRIJGEN....
Tijdens onze laatste catechesebijeenkomst in de pastorij van Diegem keken de jongeren geboeid naar het filmpje van “De verloren Zoon”, via het groot scherm.
De eerste stap in de verwerking van deze parabel bestond uit de identificatie met de personages uit het verhaal. Om dit wat te vergemakkelijken, hadden de jongeren wat attributen gekregen.
Bij de flap van de vader, kregen ze een tulband om en dachten ze na over de volgende vragen: Hoe voel je je als je jongste zoon zijn deel van de erfenis komt vragen? Probeer je hem om te praten? Word je kwaad? Hoe voel je je tegenover je oudste zoon? Ontvang je je jongste zoon op een hartelijke manier als hij terugkeert of blijft de deur gesloten?
Bij de volgende flap, met de afbeelding van de jongste zoon, kregen ze een zakje centen. Daar reageerden ze op de volgende stellingen: Waarom wil je je bezittingen nu? Ben je verbaasd over je vaders antwoord? Wanneer begin je na te denken over je eerdere besluit? Zou jij de stap durven zetten om terug te gaan?
Op de laatste flap werd de oudste zoon afgebeeld.
De jongeren kregen hier een werktuig om op het land te werken. Ze probeerden een antwoord te formuleren op de volgende vragen: Heb je het gevoel dat er met jou rekening wordt gehouden? Wat vind je van de reactie van je vader?
Hoe voel je je als je jongere broer met open armen ontvangen wordt en er een groot feest volgt?
Vervolgens moesten de jongeren in kleine groepjes een ranglijst opstellen van meest sympathiek naar minst sympathiek personage en daarbij ook hun keuze motiveren.
Als meest sympathiek werden ofwel de vader of de oudste zoon gekozen...
Hoogtijd om na te denken waarom Jezus parabels vertelde!
Onze jongeren kwamen al snel tot het besluit dat de vader uit het verhaal symbool staat voor God. God vergeeft immers ook altijd en geeft mensen nieuwe kansen.
Na een korte pauze met een knabbeltje en een drankje dachten we samen na over spijt hebben, vergeven en verzoenen, in ons eigen leven.
De jongeren noteerden op een strookje waarover zij veel spijt hadden en waarvoor zij een nieuwe kans vroegen.
Dit strookje werd in de viering van 14 januari verbrand bij het vergevingsmoment als symbool dat we steeds nieuwe kansen krijgen.
Na deze serieuze gesprekken was het tijd voor wat ontspanning. De ouders kwamen toe en samen leerden we een aantal liedjes onder leiding van Harald, onze nieuwe dirigent!
Het catecheseteam
