Geschiedenis van de parochie

“Wie het verleden niet kent, gaat blindelings op de toekomst af”

Geschiedenis van de parochie:

Reeds in 1161 was er in Wijnegem sprake van een kerkje, dat toen nog afhankelijk was van de moederkerk in Broechem. Het werd door Nicolaas, bisschop van Kamerijk, geschonken aan de abdij van Tongerlo.

Dat betekende dat de abt van die abdij het recht kreeg om zijn kandidaat-pastoor voor te stellen aan het bisdom, dat het benoemingsrecht behield.

Dat (eerste?) kerkje stond toen noordelijk van de huidige Beukenlaan in de buurt van de omleidingsweg Houtlaan. Zeer waarschijnlijk was het in hout en stro opgetrokken en amper enkele tientallen vierkante meter groot. Het bleef bestaan tot in de 2e helft van de 16e eeuw. Vervallen door plunderingen en een brand in 1562 was het onbruikbaar geworden.

De Heer van Wijnegem, Aard Vleminck, die op Wijnegemhof (het huidige park) woonde, verkreeg toen van het bisdom de toestemming voor een nieuwe kerk tegenover zijn domein. In 1569 werd met de bouw begonnen, maar pas in 1612 werd ze door de Antwerpse bisschop Malderus ingewijd.

In de 17e eeuw waren er gemiddeld 300 communicanten, t.t.z. zij die hun paasplicht onderhielden: éénmaal per jaar biechten en communiceren.

In 1856 werd de kerk “in het dorp” vergroot. Het bestaande kerkgebouw werd dwarsbeuk van de vergrote kerk. Er waren drie altaren: het hoofdaltaar, toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw; en twee zijaltaren - elk in een zijbeuk - het één met een beeldje van O.-L.-Vrouw van de Bloeiende Wijnstok van de oude molenkapel, het andere toegewijd aan St. Sebastiaan, de patroon van de schuttersgilde. Die neogotische kerk bleef bewaard tot 1987, het jaar waarin ze werd afgebroken.

Zowel rond het eerste kerkje als rond de tweede kerk was er een kerkelijke begraafplaats. Op de huidige zijn ook grafzerken te zien afkomstig uit de neogotische kerk. Ze zijn aangebracht tegen de buitenmuur (kant Kosterijstraat).

In de loop van de geschiedenis, wellicht al in de 15e eeuw, werd Wijnegem een zelfstandige parochie. Zeer lang werd ze bediend door de Witheren of paters Norbertijnen van Tongerlo, die met 2-3 op de pastorij woonden (huidig Marktplein). Later waren het seculiere priesters die er de dienst waarnamen, terwijl de koster instond voor het onderwijs van de kinderen (huidige Kosterijstraat).

Van in de 17e eeuw tot aan de Franse Revolutie was Wijnegem bekend als bedevaartsoord. Men vereerde er “Onze-Lieve-Vrouw van de Bloeiende Wijnstok”. Het beeldje in de ontmoetingsruimte van de huidige kerk herinnert aan die cultus, ontstaan na vreemde gebeurtenissen in 1622. Ze deden zich voor in het Kapellebos aan de oude molen. De straatnaam Molendreef staat ermee in verband. In 1966 werd het (oorspronkelijke?) beeldje gestolen en vervangen door een kopie, werk van de heer F. Rooms, beeldhouwer.

Raymond Correns namens de heemkundige kring

Vandaag:

Het huidige kerkgebouw werd in 1980 in gebruik genomen en bevindt zich aan de Wommelgemsesteenweg 34-36, 2110 Wijnegem. De eerste steen werd gelegd op 9 december 1978 en is te zien in de ontmoetingsruimte.