Homilie zondag 6 juli 2025
Het eerste woord zal vrede zijn
Lucas geeft in dit evangelie een beeld van een zeer missionaire kerk.
Hij toont dit vooral in zijn boek over de Handelingen van de apostelen.
Wat gebeurt na Pasen is bij hem al aanwezig vόόr Pasen.
Op weg naar Jeruzalem kiest Jezus 72 leerlingen uit zijn reisgezelschap.
Dat zijn dus eigenlijk alle leerlingen, want 72 staat voor alle - toen bekende - volkeren.
Wij mogen ons dus inbegrepen voelen!
72 is ook de som van 12 x 6
6 staat voor inspanning en onvolmaaktheid.
In Exodus krijgt de mens de opdracht om 6 dagen te werken en de 7° voor te behouden voor God.
12 wijst op voltalligheid. De 12 stammen van Israël. Ook de apostelen zijn met z’n twaalven precies om de voltalligheid van het volk te vertegenwoordigen.
Bij Marcus en Matheus vinden we wel hetzelfde verhaal, maar dan met de twaalf apostelen.
Je zou dus kunnen besluiten dat Lucas de som bedoelt om met inspanning tot volmaaktheid te komen???
Wat zeker duidelijk is, is dat het Rijk van God verkondigen niet alleen en uitsluitend het werk is van de twaalf apostelen.
Met die zending maakt Jezus dus ook duidelijk dat zijn Vader Hem niet alleen naar het joodse volk, maar naar alle volkeren heeft gezonden om het Koninkrijk van God te openbaren.
Jezus stuurt de leerlingen vooruit naar de plaatsen waar Hij zelf ook wil gaan.
Hun opdracht is diaconaal en verkondigend: genees de zieken die er zijn en zeg tot hen: het Rijk Gods is u nabij.
Jezus geeft hen, zoals ook wij doen als ons kinderen op reis gaan, enkele adviezen mee:
1° advies: ga twee aan twee:
Het verkondigen van de christelijke boodschap is geen éénmanswerk, toen niet en nu niet, het moet gebeuren in verbondenheid met anderen.
Je kan wel denken, ik doe dat ook soms, wat ik alleen doe gaat sneller en beter, maar ieder van ons heeft al ervaren op het werk, in de parochie, dat er niets stevigs tot stand komt als je niet kan rekenen op een vriendenploeg.
Twee per twee is ook een teken van een gezantschap dat van de waarheid getuigt.
En waar 2 of meer in Zijn naam samen zijn … u kent het!
Wij allen, die toch Jezus' geëngageerde leerlingen willen zijn,
hebben de gaven van de heilige Geest ontvangen.
Op de plaats waar wij leven en werken, verkondigen wij diezelfde boodschap: dat God een liefdevolle Vader is.
Wij worden ook uitgenodigd om niet ter plaatse te blijven, alleen maar in onze kleine kring van bekenden, maar ons in beweging te zetten, naar anderen toe.
Het christendom wil zich niet opsluiten in eigen ideeën en gewoonten, maar is ruim, open op de wereld. Het evangelie vraagt ons juist de verharde paden van onze gewoonten te verlaten en nieuwe wegen te durven gaan.
Wij treden niet op in onze eigen naam maar als gezondenen in opdracht van de Heer.
Hij heeft geen andere handen dan onze handen, geen andere woorden dan onze woorden, geen ander hart dan ons hart, om liefdevol in deze wereld aanwezig te zijn.
2° advies: groet niemand onderweg!
Klinkt ons raar, maar de manier waarop men in die tijd op die plaats iemand begroette was een uitgebreid ritueel, een langdurige sociale verplichting, die zeer tijdrovend was met veel vleierij en veel valse verering.
Aan zoiets moeten de leerlingen maar niet meedoen, geen tijd verspillen.
Ze mogen niet stilstaan, op weg gaan is hun roeping.
3° advies: neem geen reiszak mee, geen geld.
Met andere woorden, geen truken om mensen te overtuigen, enkel eenvoudig met woord en gebaar! Getuigen maar niet opdringen, geen voet tussen de deur!
4° advies: als je een huis binnengaat, laat uw eerste woord dan zijn: 'Vrede aan dit huis en zijn bewoners'.
Vrede: dat is wat Jezus iedereen toewenst. Wat we trouwens ook bij Jesaja hoorden.
Vrede in elk leven, in elk huis, in de Kerk, in elke gemeenschap, in heel de wereld.
Het is momenteel heel moeilijk voor te stellen, omdat alle onvrede, dichtbij en ver weg, ons dagelijks overstelpt in de krant en op tv.
De 72 leerlingen krijgen ook de macht zieken te genezen en onreine geesten en duivels uit te drijven.
Wie zouden die onreine geesten en die duivels voor ons vandaag wel kunnen zijn?
Egoïsme, verslavingen, racisme, onverschilligheid, ons slordig omgaan met de natuur, armoede en ondervoeding, vluchtelingen die nergens welkom zijn, gebroken gezinnen, jongeren zonder toekomst, ...
5° advies: eet en drink wat men u zal aanbieden, maar luister ook naar wat de bewoners u vertellen en tracht God in hun leven te ontdekken. Geniet van de gastvrijheid zonder te profiteren. Het woord is op dat moment belangrijker dan de Joodse spijswetten!
6° advies: soms ben je niet welkom, soms zeg je verkeerde dingen, mislukt het.
Jezus zegt hen (en ons) ook: 'Ik zend u als lammeren onder de wolven', iets dat ook vandaag heel herkenbaar is, ga maar eens getuigen van Gods liefde in een wereld van onverschilligheid, agressiviteit van ontevreden mensen, in de vijandige polarisatie, in de afgrijselijke oorlogen.
Maar Hij zegt: 'Als je niet welkom bent, ga dan weg, schud dan het stof van je sandalen, klamp je niet vast aan de mislukking, maar leer ervan en ga verder'.
Na deze viering gaan we naar buiten. Sommigen gaan naar links en anderen naar rechts, net zoals toen die tweeënzeventig leerlingen.
Wat Jezus van de 72 verwachtte, verwacht Hij nog steeds, ook van ons:
dat wij zijn vrede delen zouden met alle mensen die wij ontmoeten;
dat wij het rijk van God zouden uitbouwen zodat de wereld vol vrede wordt.
Het moge zo zijn!
