Aswoensdag en eerste zondag van de vasten
Bij het begin van de veertigdagentijd horen we de sterke oproep van God bij monde van de profeet Joël "Keer tot Mij terug met vasten, wenen en rouw. Scheurt niet uw kleren maar wel uw hart" (Joël 2, 12).
In de verzen ervoor spreekt God dreigende taal. De tempel functioneert, de tempelpriesters doen hun werk trouw, de offers worden gebracht, de religieuze feesten worden op tijd gevierd. Waarom dan die dringende oproep tot bekering?
God ziet dat de liefde tot Hem bezig is weg te sijpelen uit de inzet en de offers. Vasten, rouw en treuren zijn alledrie vormen van zichtbaar en hoorbaar gemaakt verdriet. Maar eredienst zonder hart smaakt God niet (vgl. ps. 50, 1-15) en staat Hem tegen. Er moet van binnenuit iets veranderen. God wil de mensen terug met heel hun hart en ziel.
De eerste zondag dit jaar stelt ons het doel van onze veertigdaagse vastentijd voor ogen: Jezus heeft deze boetetijd geheiligd door Zijn 40-daagse vasten in de woestijn. Daar heeft Hij reeds geleerd de machten van het kwaad te overwinnen door strijd, bekoring, vasten, honger, gebed. Zo richt deze zondag onze aandacht reeds als een prélude op het Paasmysterie want "engelen dienen Hem."
Pr. Bart Goossens
