In de tijd van de jonggehuwdenclub.
N.a.v. het interview met Guido en Dirk over de KWB-werking, brachten we Louisa Lembregts en Fons De Vadder even rond de tafel èn terug in de jaren ’70. Louisa Lembregts is gewezen lid van de jonggehuwdenclub, gewezen bestuurslid KAV/Femma en momenteel actief lid in de parochiewerkgroep ‘Bloemendames’. Fons De Vadder was onderpastoor in onze parochie van 1971 tot 1986 en proost van alle parochiale volwassenenbewegingen, momenteel woont hij in Haacht en is hier bij ons een trouwe kerkganger.
De KWB- ers hadden het in hun interview over de overgang naar een gezinsbeweging. Hoe is dat destijds verlopen?
Louisa: Begin de jaren ’70 zijn wij met jonggezinnenwerking begonnen, voortkomend uit KAV en KWB. Heel wat jonge koppels maakten daar deel van uit en Fons was onze proost. Vanuit KAV gingen we naar een ‘streekvergadering’ in Leuven. Daar werd er gevraagd of de mannen mee mochten komen. Maar KAV-nationaal was er niet klaar voor. Dan werd de jonggehuwdenclub maar plaatselijk verder gezet, los van KAV.
Fons: De tijdsgeest was intussen veranderd. Er was een KAV en een KWB. En de jonggehuwdenclub was een groep van mensen, getrouwd in de jaren ‘65 –’70, die alles samen wilden doen: zowel de vorming als de ontspanning. Geen enkel van die andere bewegingen kon die nood opvangen. Hier was iets nieuws voor nodig waarvoor je het oude moest kunnen loslaten. Ze hadden genoeg voedingsbodem als beweging op zich, want er zat heel wat ‘intellect’ bij. We mogen niet vergeten dat in die tijd de nadruk heel erg lag op vorming, bezinning, gelovige bezinning en veel minder op ontspanning zoals dit nu is.
Tegelijk was er een goede samenwerking tussen KAV en KWB?
Louisa: Absoluut. We deden samen het mosselfeest. De avond met Dr. Beaucourt was samen met KWB, etc... Hoewel niet iedereen daar, in die tijd, helemaal achter stond. De tijdsgeest was aan ’t veranderen, maar men was er niet allemaal tegelijk voor klaar. Er is destijds, vanuit KAV, ook gedacht aan samenwerking met KVLV, en ook daar had je in de beide bewegingen voorstanders en twijfelaars.
Had de doorstart van KWB naar een gezinsbeweging toe, iets met de Jonggehuwdenclub te maken?
Louisa: Neen, toen was de werking van de Jonggezinnenclub uitgedijd, maar ze heeft een 15-tal jaren bestaan. En pas veel later is KWB er opnieuw mee begonnen in weeral een nieuwe tijdsgeest waaruit nu hun succesrijke werking is voort gekomen.
Nog even terug naar de Jonggezinnenclub.
Fons: Het waren allemaal kerkelijk geëngageerde koppels, met een sterke onderlinge band. Zij wilden een gezamenlijke werking met mannen èn vrouwen en droegen de christelijke boodschap uit. Alle parochiële engagementen: de doopcatechisten, de vormselcatechisten,… kwamen bijna allemaal uit de jonggezinnenwerking. De verbondenheid en de uitstraling van hun werking was enorm. In een volgende generatie is het niet meer verder gezet.
Was jij toen nog hier?
Fons: Neen, ook KAV is gestopt toen ik al een hele tijd weg was. Ik was pastoor in Heverlee-Terbank toen KAV de naamwisseling naar Femma doorgevoerd heeft en ook daar is het toen gestopt. Door de naamwisseling hebben ze deels hun authenticiteit verloren. Tegelijk moet je ook erg investeren en op zoek gaan naar verjonging en vernieuwing en niet bij de pakken blijven zitten. Desnoods huis aan huis gaan, zoals KWB dat heeft gedaan en doet.
De christelijke verenigingen hebben het al enkele decennia moeilijk met de ‘K’.
Fons: Dat is een algemene trend. Maar we mogen ook niet denken dat het vroeger zo goed was. Als ik met oud-KWB-ers praat over bijvoorbeeld de retraites in Averbode, dan houden die mannen daar voornamelijk van over dat ze veel pinten gedronken hebben en tot gaten in de nacht gekaart hebben. Maar dat ze degelijke predikanten gehoord hebben die veel en degelijke christelijke boodschap meegegeven hebben, dat heeft niemand onthouden en dat is toch wel heel jammer.
Louisa: Maar ze déden het toch! Ook vanuit een zekere verbondenheid.
Fons: Inderdaad!
Reageren op een artikel kan via volgend emailadres: parochiebladkeerbergen@gmail.com