De Goede Week begon op zaterdagavond met Palmzondag. Groot probleem was het vinden van palmtakken. Een oproep in de kerken bracht toch wel wat palm. Alleen in het Heilig Hart bleek er geen voorradig. Ik ging dat weekend voor in drie vieringen: zaterdagavond in de Sint-Pieterskapel, zondagmorgen in de Heilige Familie en daarna in het Heilig Kruis waar zoals gewoonlijk de Palmezel werd binnengedragen door jongeren. In de andere kerken gingen gebedsleiders voor in Woord- en Communiediensten. Er was in elke viering beduidend meer volk dan anders. Mensen houden nog van de traditie van de palmtakken in huis.
Dinsdagavond was er de verzoeningsviering in de kerk van O.L.V.-Onbevlekt met praktisch allemaal bewuste biechtelingen. Mensen voelen toch wel aan dat ze met Pasen met een zuiver hart voor God willen staan. Diezelfde viering was ik ook een week eerder voorgegaan in Koningshooikt. Na de viering op de Mechelsesteenweg repeteerden de gezamenlijke koren nog de liederen voor Witte Donderdag en de Paaswake.
Donderdagmorgen was de Chrismaviering in de kathedraal met achteraf mooie ontmoetingen bij een glaasje met collega’s en parochiemensen uit heel mijn dekenaat. Vanuit Lier waren we daar met een kleine delegatie. Het doet deugd niet alleen naar Antwerpen te moeten sporen. Vanuit die viering bracht ik dan de Heilige Oliën mee voor de zeven parochies van Lier.
Omdat de pastorale verantwoordelijke van het Woonzorgcentrum door ziekte was uitgevallen en er een heel Goede Weekprogramma was voorzien voor de bewoners, ben ik die namiddag daar een Witte Donderdagviering voorgegaan. 's Avonds herdachten we met een grote groep mensen in een sfeervolle viering het Laatste Avondmaal rond een tafel achteraan in de Heilig Kruiskerk. De wake, die zoals gewoonlijk heel intens is, met sprekende afbeeldingen in het volgboekje, werd door praktisch iedereen bijgewoond tot op het laatst.
Normaal ontvang ik op Goede Vrijdag mijn collega's om de HH. Oliën af te halen. Dit jaar zat dat moeilijk: ik moest met mijn auto naar de garage voor groot nazicht en ik had ook een afspraak bij de kinesist. Ik had ook gehoopt nog wat te kunnen werken aan de begrafenis voor zaterdag, maar dat lukte niet meer.
Om 15 uur kruisweg in al onze kerken. Zoals gewoonlijk een 60-tal mensen in het Heilig Kruis. En zoals gewoonlijk kleine groepen in de andere kerken, maar toch opvallend meer dan vorig jaar overal.
In de sfeervolle avonddienst – met de klemtoon op het Lijdensverhaal en het Kruis – was er veel volk. Dat deed me enorm deugd. Heel passend zong het Gregoriaans Koor van Sint-Gummarus die viering.
En dan een nieuw initiatief, genomen door Inspirelli, de jongerenwerking in Lier: een Passietocht. Terugdenkend aan 'De Passie' van vorig jaar op de Grote Markt gingen jongeren (en minder jongeren) na de avonddienst hun tocht met verschillende halteplaatsen onderweg, in een kerk (Emblem, Lisp, Sint-Pieterskapel), aan de Piëta in het Begijnhof om te eindigen in de Heilig Kruiskerk. Gesprekken, liederen, een stuk stiltetocht met fakkels, verhalen, ... brachten de deelnemers dichter bij zichzelf en bij het lijden van Christus. Om 1.30 u. 's nachts werd de tocht afgerond. Zichtbaar ontroerde deelnemers gingen hun weg terug naar huis. Ik achter mijn computer om de begrafenis en bijhorende preek nog te maken. Om 4 uur kon ik mijn bed opzoeken.
