De Paaservaring is een geloofservaring | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken

Pastorale Eenheid H. Gummarus & Z. Beatrijs Lier

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • Archief Begrafenis Centraal Kerkbestuur (CKB) Communie aan huis Contact Doopsel Eerste communie Huwelijk, dankviering, jubileum Inspirelli Lier Kerkraad Onderwijs Parochieblad Kerk & leven Parochiegeschiedenis Parochiesecretariaat Parochiezaal Plaatselijke kerngroep (PKG) Preek van de week Team van de pastorale eenheid Toerismepastoraat Verenigingen Vieringen Vormsel Werkgroepen Ziekenzalving
De evangelist Marcus noteert tijdens de prediking van Petrus - Fra Angelico 1433, San Marco Firenze © Bijbel in 1000 seconden, Chantal Leterme

De Paaservaring is een geloofservaring

icon-icon-artikel
Gepubliceerd op maandag 12 april 2021 - 9:59
Afdrukken

In het Lucasevangelie staan in hoofdstuk 24 drie Paasverhalen: een eerste verhaalt het bezoek van de vrouwen aan het lege graf, dan het overbekende Emmaüsverhaal en ten slotte de verschijning van Jezus aan 'de elf'. Het zijn verhalen waarin we horen dat mensen de draad weer moeten opnemen, terwijl iedereen dacht dat alles afgelopen was. Zoals ook wij stilaan de draad weer hebben opgenomen na een hele periode van niet kunnen vieren toch de draad weer hebben opgepakt en sinds de tweede helft van maart weer schoorvoetend begonnen zijn met de weekendvieringen, met alle beperkingen die men ons oplegt omwille van corona. Want velen begonnen dat niet kunnen vieren op zondag te ervaren als een verlies. Maar velen leven nog altijd met angst omwille van dat gevreesde beestje, hoewel we nergens veiliger kunnen samenkomen dan in onze kerken.

Ook de leerlingen van Jezus leefden na de dood van Jezus met een groot gemis. Zij moesten proberen in het reine te komen met de ervaring van verlies, waarbij ze het liefste dat ze hadden, hun Jezus, zijn kwijtgeraakt. Waarom dan nog verder leven? Wat kan er in Godsnaam in de plaats komen van Diegene die je nu zo erg moet missen? Het kan een dierbaar iemand zijn, je man of vrouw, je vader of moeder, je kind. Maar het kunnen ook je idealen zijn of je werk, je gezondheid of gewoon je levenslust. Er zijn genoeg situaties in ons leven waarbij de grond onder je voeten wegzakt. Wat geeft je dan weer houvast? De Paasverhalen gaan over mensen die met andere, met nieuwe ogen gaan zien. Hoe ze leren hun ogen opnieuw te gebruiken en niet langer te blijven vastzitten in hun oude manier van kijken.

De evangelist Marcus noteert tijdens de prediking van Petrus - Fra Angelico 1433, San Marco Firenze © Bijbel in 1000 seconden, Chantal Leterme

Met Pinksteren zal het anders worden. Bezield van de Geest die Jezus beloofd had, durven de leerlingen de deuren te openen en met hun boodschap naar buiten te komen. En Petrus vraagt zijn toehoorders met andere ogen te kijken naar de mens die ze een tijdje geleden gekruisigd hadden. Want, zo stelt Petrus uitdrukkelijk, die Gekruisigde is door God gerechtvaardigd toen Hij Hem door de dood gehaald heeft. En wie het lezen wil, kan het vinden in de Schrift: de Messias moet lijden. Het lijden dat Hij onderging was niet een bewijs van mislukking of verwerping, het was geen straf van God, het was Hem door mensen aangedaan en door Hem aanvaard als uiterste consequentie van zijn keuze voor de weg van God.

Een misdadiger die Verlosser wordt. Dat vraagt van de toehoorders een hele ommezwaai. Geen wonder dat Petrus in zijn toespraak aan de samengestroomde mensen vraagt om bekering, om ommekeer. Keer je niet langer van Hem af, in de veronderstelling dat je met een mislukkeling te maken hebt, maar wend je naar Hem toe als je redder. Je zult de vrede ontvangen die ook de leerlingen van de Verrezene ontvingen, hoor ik Petrus zeggen. (Handelingen 3, 13-19)

Ja, ook voor de leerlingen is het een hele verandering geweest. Zij hebben ook een ommekeer moeten maken, soms zelfs letterlijk. De twee leerlingen die op weg waren van Jeruzalem naar Emmaüs, terug naar huis, keren na hun ervaring om en gaan weer naar Jeruzalem. En terwijl ze hun ervaringen vertellen aan de andere leerlingen, beleven ze opnieuw wat ze hebben meegemaakt: hoe Jezus door hen herkend werd – meer door wat Hij deed dan door zijn woorden. En dan staat er: Hij maakte hun geest ontvankelijk. (Lucas 24, 45) Ontvankelijk om te begrijpen dat zijn lijden, dood en verrijzenis volgens de Schriften was.

En dat ontvankelijk maken gaat door tot in het fysieke. Zoals Jezus in het Johannesevangelie Thomas uitnodigde om zijn wonden aan te raken, zo nodigt Hij zijn leerlingen ook uit om Hem te betasten, en Hij eet een stuk vis om te laten zien dat Hij het is, in levenden lijve. Jezus nodigt zo de apostelen en ons uit om verder te kijken, om op een andere manier naar zijn leven en zijn levenseinde te kijken. Om te ontdekken dat God ook daarin aan het werk is. En de leerlingen worden uitgenodigd om doorheen dat gekruisigd maar verheerlijkt lichaam hun Jezus te ontdekken.

Waarom is er twijfel in uw hart? © Peter Kane (Image)

De geloofservaring van de leerlingen kan bij ons verschillende reacties oproepen. Hun ervaring is met veel enthousiasme, met durf en overtuiging, vanuit het verleden bij ons binnengekomen. Ons christen-zijn speelt zich vooral af in het verborgene. We doen er weinig mee in het concrete leven. Veel kans dat onze buur of collega zelfs niet weet dat we christen zijn. Maar maken we dan de afstand tussen die eerste paasdagen en ons vandaag niet te groot? Was er ook toen niet veel aarzeling?

Het is treffend in de Paasverhalen hoe schroomvol en begrijpend Jezus zijn leerlingen tegemoet treedt. Hij kent hun twijfels en hun aarzeling. Niets wordt geforceerd. Ieder van zijn leerlingen krijgt de tijd om te groeien in geloof. Wel komt Hij hen opzoeken en Hij grijpt de kleinste openheid aan om hen tot inzicht te brengen. Hij bevestigt hen, maakt hen moedig, brengt hen tot inzicht. Maar Hij forceert hen niet in hun gelovig-worden.

Ik vind dit ook voor ons heel bemoedigend. Misschien zijn we te veeleisend voor onszelf of voor anderen in het gelovig-zijn. Als we kijken naar de Paasverhalen, dan merk je dat er ruimte is voor kritische vragen, dat verrijzenisgeloof nooit 'moet', dat geloven tijd en groei vraagt. Maar er is ook openheid en heimwee, verlangen naar herkenning en ontmoeting. En te midden van dit alles staat de verrezen Heer zelf, de Gekruisigde, maar Verheerlijkte. Hij is, zoals in de Hebreeënbrief staat: 'dezelfde, gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid' (Hebr. 13, 8). Hij is de Levende, toen en nu, die zich laat kennen aan de mensen. Mag diezelfde 'Levende' ook in ons doen en laten, in onze woorden en tekens herkenbaar zijn voor de mensen rondom ons.

Jan Verheyen, pastoor-deken

Gepubliceerd door

Pastorale Eenheid H. Gummarus & Z. Beatrijs Lier

Meer

Veertigdagentijd en Pasen
Artikel

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Veertigdagentijd 2022: Gaandeweg
readmore

Veertigdagentijd 2022: Gaandeweg

icon-icon-information
Op vaste grond: Goede Week © Aagje Van Impe
readmore

Op vaste grond: Goede Week

icon-icon-artikel
pelgrimeren doorheen de goede week © https://www.gratispng.com/png-t1ewez/
readmore

Paastriduüm in woord, muziek en beeld

icon-icon-information

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook