Een terugblik op de Goede Week en Pasen

In al onze kerken werd Palmzondag gevierd, al of niet met palmtakken. Want de buxusmot heeft in de voorbije jaren heel wat vernieling aangebracht in de palmstruiken. Ik had dus vooraf gevraagd om zoveel mogelijk zelf palmtakken mee te brengen om te wijden. Maar zoals verwacht waren er veel meer mensen opgedaagd die we alleen op Palmzondag zien en die hadden die boodschap dus niet gehoord. Teleurstelling dus in de Sint-Pieterskapel waar geen takjes waren, ook niet in de Heilig Kruiskerk, maar daar werd dan toch gedeeld door mensen die wel palmtakken hadden meegebracht. In de Heilige Familie was een mandje voorzien en konden de kerkgangers met een takje naar huis. Ik had wel bezinningskaartjes besteld met daarop de afbeelding van een palmtakje zodat de mensen toch met iets naar huis konden. We zullen toch eens moeten nadenken of we die buxus door een waardig alternatief kunnen vervangen.

In de Heilig Kruiskerk werd zoals voorheen de palmezel door jongeren in de openingsprocessie naar voren gedragen, wat een mooie traditie is geworden.

Woensdag in de Goede Week

Zoals gewoonlijk ging ik 's morgens naar de Chrismaviering in de kathedraal. Het was een grote viering waarin onze bisschop voorging in concelebratie met de vicarissen, dekens en een zestigtal priesters. Ook heel wat vormelingen waren vanuit heel het bisdom naar de kathedraal gekomen om te zien hoe onze bisschop de Heilige Oliën zegende, waaronder het Chrisma waarmee kinderen gedoopt worden, jongeren gezalfd met het vormsel en ook de handen gezalfd worden van een nieuwe priester.

Het achterste gedeelte van de Heilig Kruiskerk was na de verzoeningsviering door een groep medewerkers omgevormd tot de zaal van het Laatste Avondmaal. Omdat Christian, onze vaste organist, met vakantie was, had hij Pieter De Vos gevraagd om het orgel te bespelen. Danny leidde de samenzang. Na de stemmige viering gingen we in processie met de schaal met geconsacreerde hosties naar het voorste gedeelte van de kerk en plaatsten daar het Allerheiligste op het altaar. Praktisch alle aanwezigen sloten aan en bleven voor de wake met teksten uit de liederen van de lijdende dienaar uit de profeet Jesaja. Meer dan een uur bleven we met velen waken, voelden we ons een met Jezus in de tuin van Getsemane. Zo gingen we de avond in.

Goede Vrijdag

Op Stille Zaterdag hielden wij het ook stil. Van 14 tot 15.30 uur kon men een tijd verwijlen bij het kruis. Ondertussen was er biechtgelegenheid in de sacristie om de afstand te kunnen bewaren.

Vanaf 16.30 uur konden we in de Sint-Gummaruskerk alles in gereedheid brengen voor de Paaswake. Ik had gelukkig Gert als medewerker om mee de voorbereiding te doen.

Om 20 uur vertrok de processie uit de sacristie: enkele misdienaars, lectoren en gebedsleiders, pastoraal werkenden en ikzelf als voorganger. Waar we vorig jaar een Paaswake hielden met vijftien mensen, afgevaardigden van de parochies en de teamleden van de Pastorale Eenheid, konden we nu vieren met velen.

Achteraan in de kerk werd het nieuwe vuur ontstoken en gewijd, de paaskaars aan dat vuur aangestoken en in processie naar voren gedragen: 'Licht van Christus - Heer, wij danken U', zongen we driemaal. En dan begon de lezingendienst: het verhaal van de schepping, het verhaal van de uittocht uit Egypte en de tekst over het nieuwe hart en de nieuwe geest uit de profetie van Ezechiël. En dan mocht het over heel de stad te horen zijn dat we de verrijzenis van Jezus vieren: de acht luidklokken van de Grote Kerk beierden over de stad en ondertussen speelde Pieter feestelijk op het orgel. En dan zongen we met z'n allen het Eer aan God. Na een getuigenis van Paulus uit de Romeinenbrief lazen we het verhaal van het lege graf: de Heer is verrezen!

Op Paaszondag werd er feestelijk gevierd in alle parochies, behalve in Sint-Gummarus waar we de Paaswake hadden gehouden. Ik trok 's morgens naar Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt, Lachenen, waar heel wat mensen zich verzameld hadden. De brandende paaskaars werd binnengedragen, het doopwater werd gewijd en we vierden vol blijdschap eucharistie, ondersteund door het Parochiekoor. En de KLJ nam op het eind van de viering de traditie weer op, een paasklok kwam van het doksaal de kerk in en bracht paaseitjes!

Om 11 uur ging ik voor in de Heilig Kruiskerk. Een volle kerk met blije mensen, de Koninklijke Zangvereniging De Netezonen waren ook opnieuw van de partij en dit voor de 48ste keer dat zij de Paasmis zingen. Normaal gesproken had het de 50ste keer moeten zijn, maar corona heeft er twee jaar op rij een stokje voor gestoken. Het was echt feestelijk.

Op het eind van de viering kwamen de kinderen vooraan zitten voor het slotlied en ... om te horen of de klokken zouden terugkomen uit Rome. En ja, ze waren er, ze beierden feestelijk en we gingen met al de kinderen paaseieren rapen in de tuin voor de kerk en de pastorie. Lachende gezichten van kinderen en volwassenen. De dag ervoor had Erik het gras nog afgereden, anders zouden er misschien wel wat eieren niet gevonden zijn.

Op Paasmaandag had ik nog twee vieringen: eerst in Koningshooikt en daarna in het Heilig Kruis. Het aantal aanwezigen zegt me dat ook deze tweede Paasdag belangrijk is voor heel wat mensen. En dan was ik echt toe aan rust, maar dat werd me niet erg gegund. Derde Paasdag weer de gewone orde van de dag: vergaderingen, afspraken, enz. Gelukkig heb ik toch tijdens de verschillende vieringen kunnen genieten van de inhoud, de sfeer en de dankbare mensen!

Graag wens ik iedereen nog een zalige Paastijd!
Jan Verheyen, pastoor-deken