Op Paaszondag werd er feestelijk gevierd in alle parochies, behalve in Sint-Gummarus waar we de Paaswake hadden gehouden. Ik trok 's morgens naar Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt, Lachenen, waar heel wat mensen zich verzameld hadden. De brandende paaskaars werd binnengedragen, het doopwater werd gewijd en we vierden vol blijdschap eucharistie, ondersteund door het Parochiekoor. En de KLJ nam op het eind van de viering de traditie weer op, een paasklok kwam van het doksaal de kerk in en bracht paaseitjes!
Om 11 uur ging ik voor in de Heilig Kruiskerk. Een volle kerk met blije mensen, de Koninklijke Zangvereniging De Netezonen waren ook opnieuw van de partij en dit voor de 48ste keer dat zij de Paasmis zingen. Normaal gesproken had het de 50ste keer moeten zijn, maar corona heeft er twee jaar op rij een stokje voor gestoken. Het was echt feestelijk.
Op het eind van de viering kwamen de kinderen vooraan zitten voor het slotlied en ... om te horen of de klokken zouden terugkomen uit Rome. En ja, ze waren er, ze beierden feestelijk en we gingen met al de kinderen paaseieren rapen in de tuin voor de kerk en de pastorie. Lachende gezichten van kinderen en volwassenen. De dag ervoor had Erik het gras nog afgereden, anders zouden er misschien wel wat eieren niet gevonden zijn.
Op Paasmaandag had ik nog twee vieringen: eerst in Koningshooikt en daarna in het Heilig Kruis. Het aantal aanwezigen zegt me dat ook deze tweede Paasdag belangrijk is voor heel wat mensen. En dan was ik echt toe aan rust, maar dat werd me niet erg gegund. Derde Paasdag weer de gewone orde van de dag: vergaderingen, afspraken, enz. Gelukkig heb ik toch tijdens de verschillende vieringen kunnen genieten van de inhoud, de sfeer en de dankbare mensen!
Graag wens ik iedereen nog een zalige Paastijd!
Jan Verheyen, pastoor-deken