De maand januari is traditioneel de maand dat we mekaar het allerbeste toewensen. Dat is de voorbije weken uitvoerig gebeurd via wenskaarten, mail, sms'jes, via Facebook, enz. Het ene al wat persoonlijker dan het andere. Het kaartjes schrijven is deze keer bij mij wat stilgevallen door het overlijden van mijn moeder drie dagen voor Kerstmis en de begrafenis enkele dagen erna. Ik hoop er nog een aantal te schrijven.
Naar goede gewoonte geven we ook een overzicht van het voorbije jaar. Graag presenteren we hier - zoals elk jaar - een overzicht van het aantal doopsels, eerstecommunicanten, vormelingen, huwelijken en uitvaarten in onze parochies. Niet alleen bedoeld om wat cijfermateriaal mee te geven voor de statistieken, maar vooral omdat achter deze cijfers heel wat pastorale activiteit schuilgaat. Het voorbije jaar 2019 gaf volgende cijfers (tussen haakjes de cijfers van 2018):
Doopsels: 52 (44)
- Sint-Gummarus: 21 (18)
- Heilig Hart: 7 (2)
- SS. Jozef en Bernardus, Lisp: 6 (6)
- Heilig Kruis, Kartuizers: 17 (18)
- Sint-Margarita, Begijnhof: 1 (0)
Eerste communie: 70 (63)
- Sint-Gummarus en Heilig Kruis, Kartuizers: 39 (42) *
- Heilig Hart: 22 (14)
- SS. Jozef en Bernardus, Lisp: 9 (7)
Vormelingen: 51 (49)
- Sint-Gummarus en Heilig Kruis, Kartuizers: 21 (25) *
- Heilig Hart: 30 (0) *
- SS. Jozef en Bernardus, Lisp: 0 (24) *
Huwelijken: 19 (19)
- Sint-Gummarus: 0 (1)
- Heilig Hart: 0 (1)
- SS. Jozef en Bernardus, Lisp: 0 ( 0)
- Heilig Kruis, Kartuizers: 0 (0)
- Sint-Margarita, Begijnhof: 19 (17)
Overlijdens: 82 (87)
- Sint-Gummarus: 44 (34)
- Heilig Hart: 8 (12)
- SS. Jozef en Bernardus, Lisp: 7 (16)
- Heilig Kruis, Kartuizers: 18 (16)
- Sint-Margarita, Begijnhof: 5 (9)
Die cijfers zeggen op zich niet zoveel, geven ook niet helemaal de werkelijkheid weer, maar ze maken toch wel iets duidelijk. Wat de Eerste Communie betreft, was er in Lier-Centrum geen enkele communicant in de parochiale catechese, maar het Sint-Gummaruscollege vierde de Eerste Communie in de Heilig Kruiskerk, Kartuizers. En sinds enkele jaren is de vormselviering voor Lisp en Heilig Hart gezamenlijk, in 2019 gevierd in de Heilig Hartkerk van Lisp, dit jaar zal dat op Lisp zijn, zoals dat ook al heel wat jaren gezamenlijk gevierd wordt voor de parochies van Sint-Gummarus en Heilig Kruis, elk jaar afwisselend in de beide kerken.
Het betekent toch dat we in het voorbije jaar als parochiegemeenschappen lief en leed gedeeld hebben van meer dan vijfhonderd gezinnen en families, al is het maar dat we een ogenblik als catechist, als priester of gebedsleider, erbij waren op scharniermomenten in het leven van mensen, individueel en in gezins- en familieverband. Ja, zoveel, want een dopeling, een eerstecommunicant, een vormeling, huwenden, een overledene, ze hebben allemaal een vader en een moeder, er zijn dus altijd minstens twee families betrokken bij ieder.
We komen als kerk samen met mensen die vieren op cruciale momenten in een mensenleven: bij geboorte, jongvolwassen worden, huwelijk, maar we delen als kerk ook het leed van mensen die in rouw zijn, die bedroefd zijn om het sterven van een dierbare. En rond deze mensen komt dikwijls veel volk samen in de verrijzenisliturgie. Vandaar ook het belang dat we hechten aan het goed verzorgen van al die vieringen.
En belangrijk zijn hier natuurlijk de mensen die deze vieringen mee maken: doopcatechisten, catechisten en ouders voor eerste communie en vormsel, verloofdenonthaal, zangers en zangeressen, orgelist, kosters en kosteressen, bloemschiksters, onderhoudsploeg, lectoren, acolieten, voorgangers… Ook de jongeren van Inspirelli die in het voorbije jaren de maandelijkse gezinsviering verzorgen in het Heilig Kruis. Zovele mensen die mee de vieringen dragen en die veel te weinig een dankjewel krijgen. Met deze wil ik die dank dan ook uitdrukkelijk uitspreken.
Daarnaast zijn er nog zoveel vrijwilligers die zich inzetten in onze parochies in de kerkraden, de parochieteams, in jeugd- en volwassenbewegingen, bij de gepensioneerden, mensen die onze kerken dagelijks openen en sluiten en de mensen die van 1 april tot 31 oktober in de Grote Kerk het onthaal verzorgen en toezicht houden, naast de mensen van Toerismepastoraal die de bezoekers rondleiden, de vrijwilligers die de kerststallen binnen en buiten onze kerken plaatsen, het Broederschap van Sint-Gummarus dat de Sint-Gummarusprocessie organiseert en de mensen van het Begijnhof die de processie daar in stand houden...
In het voorbije jaar hadden we ook enkele bijzondere initiatieven die ook heel wat volk lieten kennismaken met enkele van onze kerken. Tijdens de kerstmarkt had Inspirelli een Light a Candle georganiseerd in de Sint-Jacobskapel: zo'n 750 mensen waren op de uitnodiging van onze jongeren ingegaan om een kaarsje te branden in de kapel. En in diezelfde periode - van 15 december tot 5 januari waren er kerststallentochten die de kerststal van 't Kartuizers bezochten, zowel het huisje buiten de kerk als de kerststal in de kerk. Zo’ 1500 mensen ontdekten zo de Heilig Kruiskerk, met dank aan de vrijwilligers die het onthaal verzorgden.
Een ruwe telling zegt dat het om zo'n driehonderdvijftig mensen gaat die zich voor dit alles hebben ingezet!!! Enne… we kunnen nog altijd mensen gebruiken om mee hun schouders onder dit alles te zetten. Doe je mee?
Want er is nog altijd nood. Zovele uitzichten van het parochieleven hebben dringend mensen nodig. In geen enkele van onze parochies is nog een ziekenzorgkern! Wat betekent een parochie die geen aandacht heeft voor de zieken?
De ploeg misdienaars kan altijd nog versterking gebruiken. In het Heilig Hart en op Lisp heb ik het voorbije jaar af en toe een misdienaar in de viering gehad, in Sint-Gummarus komen er soms misdienaars van het Heilig Kruis meedoen. Daar, in het Heilig Kruis hebben we nog een mooie ploeg, ondertussen nog aangegroeid. Die gaan ook regelmatig met mij op verplaatsing, maar er mogen gerust jongeren bijkomen. Sinds twee jaren vragen we in Lier-Centrum ook het engagement van de vormelingen om een aantal keren de mis te dienen. En ze doen het graag! Ik zag dit ook graag gebeuren in de andere parochies!
En dan onze parochiekoren: ook zij hebben nood aan versterking. Zeker voor de uitvaarten is dit triestig gesteld. Eigenlijk hebben we geen koren meer om uitvaarten te zingen. Ik kan tijdens het rouwbezoek dan ook nog moeilijk spreken van 'het koor'. Want mensen rekenen op een verzorgde viering! Ik kan dan ook meestal alleen maar een organist aanbieden en ook dat is soms moeilijk. Ook onze zondagskoren kunnen zeker nog versterking gebruiken. In Sint-Gummarus hebben we wel het Gregoriaans Koor, maar daar kunnen we niet elk weekend op rekenen. We dromen dus nog altijd van een koor voor de gewone zondagsliturgie.
Al deze mensen, ziekenbezoekers, doopsel- en vormselcatechisten, misdienaars, koorleden, ze zijn het uithangbord van onze parochies! We hebben hen echt nodig! Aarzel dus niet om contact op te nemen met iemand van de Parochiale Kerngroep (het vroegere Parochieteam) of de pastoor.
Waar zeker ook nood aan is, zijn mensen die helpen bij begrafenissen, kostertaken opnemen, ook regelmatig de kerk poetsen (zeker in het Heilig Kruis is er dringend nood aan). Mensen worden ouder, moeten de verzorging opnemen van een partner of familielid en kunnen geen tijd meer vrijmaken om dan ook nog de kerk te poetsen, alles klaar te zetten voor een begrafenis, enz. Helpende handen gevraagd dus!
Sinds 7 oktober 2018 is de Pastorale Eenheid Heilige Gummarus en Zalige Beatrijs een feit, wat niet alleen de parochies omvat, maar ook de kloosters, de pastorale werkingen van scholen, het ziekenhuis, de woonzorgcentra. Maar het plaatselijke parochieleven zal hopelijk even vitaal, beter nog, vitaler zijn dan voorheen. Daarvoor hebben we nog altijd die plaatselijke kernen nodig, de vroegere Parochieteams.
Bij het begin van een nieuw jaar maken we altijd wel een aantal goede voornemens. Misschien kan een van die goede voornemens wel zijn om je mee actief in te zetten in het parochieleven, om mee de Lierse kerkgemeenschap extra zuurstof te geven. Alleszins, aan allen die hun schouders zetten onder welk deeltje van het parochieleven ook, van harte dank!
Jan Verheyen, pastoor-deken
