Samen met heel de wereldkerk vieren we op 18 oktober 2020 Missiezondag. Onze verbondenheid binnen de wereldkerk staat dan centraal, maar ook de zending die we allemaal hebben. Elke gelovige is immers door Christus zelf gezonden naar andere mensen, veraf en dichtbij. Dit jaar leggen we de nadruk op de vreugde die daarvan uitgaat. Gesterkt door Christus' aanwezigheid zijn we immers geroepen tot hoopvolle relaties om alle obstakels te overwinnen. We geven voorrang aan het positieve: liefde, geluk, hoop, vergeving. Dat probeert men ook in Liberia, het land dat Missio dit jaar in de kijker zet tijdens de missiemaand en in het bijzonder op Missiezondag. Het land herstelt langzaam van een burgerconflict, maar de weg naar vrede en verzoening is nog lang.
De kerk in Liberia
Liberia telt 12 à 15 % katholieken onder haar bevolking. Hoewel het katholicisme dus niet de meerderheidsreligie is, speelt de Kerk wel een bijzondere rol in de samenleving. Vooral haar inzet voor gerechtigheid, mensenrechten en de kwetsbaarsten maakt van haar een belangrijke speler in de maatschappij. Voor velen is de kerkelijke inzet onmiskenbaar. Hoewel de Liberiaanse Kerk nu stevig in haar schoenen staat, was het voor haar zeker niet evident om een plek in de samenleving te verwerven.
Missionaire pogingen
De ex-slaven uit de Verenigde Staten, die Liberia in 1822 stichtten, brachten in de eerste plaats het protestantisme mee. Vooral baptisten, methodisten, lutheranen en leden van de Episcopaalse kerk veroverden een plaats. Priesters van de Congregatie van de Heilige Geest deden drie vruchteloze pogingen om het katholieke geloof ingang te doen vinden in Liberia. De Sociëteit voor Afrikaanse Missiën boekte in 1906 meer succes. Zij richtten hun aandacht op het binnenland, waar vooral de oorspronkelijke bevolking woonde.
Inzet
Vandaag is de Kerk in Liberia niet meer weg te denken. Haar rol in de samenleving is erg groot. De intussen overleden aartsbisschop Michael Francis kreeg niet voor niets 'Geweten van het land' als bijnaam. De Kerk heeft dan ook bijzondere aandacht voor vrede en gerechtigheid. Na de burgerconflicten werkt ze ook aan ontwapening. Niet enkel letterlijk, maar ook figuurlijk. Veel Liberianen hebben enkel ellende, geweld en moord gekend. Hun hart moet daarvan helen. Ook de kerkelijke inzet voor onderwijs en gezondheidszorg is voor velen letterlijk van levensbelang.
Vrouwen
De Liberiaanse Kerk rekent hiervoor niet enkel op priesters en religieuzen. Hoewel Liberia opnieuw de priestervorming op zich neemt, na een onderbreking door de burgerconflicten, ronden jaarlijks maar twee priesters hun opleiding af. Dit betekent dat leken, vrouwen voorop, belangrijke taken op zich nemen. In elke parochie helpen leken de visie en missie van de parochie uittekenen. Vrouwen zorgen voor praktische zaken, maar bieden ook belangrijke psychosociale steun aan leden van de geloofsgemeenschap. Zij zijn de eersten om mensen te bezoeken in tijden van vreugde, zoals geboorte of huwelijk, of net in bijzondere momenten, zoals ziekte of dood.
Groei
De liefdevolle inzet van de Kerk heeft een grote aantrekkingskracht. Heel wat mensen vinden de weg naar de Kerk. Dat resulteert in meer sacramenten, zowel bij volwassenen als bij kinderen. De Liberiaanse Kerk is intussen aanwezig in alle delen van het land, zowel in de stad als op het platteland. Op die manier slaagt de Kerk erin Christus en zijn Blijde Boodschap overal te verkondigen, met bijzondere aandacht voor de kwetsbaarsten. In het geval van Liberia is dat veelal de oorspronkelijke bevolking, die nood heeft aan onderwijs, gezondheidszorg en sociale centra.
Project: een warm nest voor weeskinderen
Liberia telt heel wat van die kinderen zonder ouders. Enerzijds omdat ze in de steek gelaten werden, anderzijds omdat hun ouders overleden zijn. Daarvoor is niet enkel het burgerconflict (1989-2003) verantwoordelijk. Ook verschillende gezondheidscrisissen eisten hun tol, de ebolacrisis (2014-2015) voorop.
Gedecimeerd
Het bisdom Gbarnga ligt in het centrum van Liberia en telt vandaag zo'n 1,4 miljoen inwoners. Het ebolavirus sloeg hier hard toe. Het decimeerde zelfs sommige families, waardoor veel kinderen zonder ouders of naaste familie achterbleven. De weeshuizen zitten dan ook overvol.
Dagelijkse behoeftes
Op veel overheidssteun moeten de weeshuizen niet rekenen. Het bisdom heeft er daarom voor gekozen acht van die weeshuizen bijzonder te steunen. Ook de lokale bevolking doet haar best om bij te dragen, maar worstelt zelf om elke dag te overleven. De bevolking bestaat voornamelijk uit hardwerkende landbouwers, maar wordt momenteel getroffen door een zware economische crisis. In de eerste plaats helpt het bisdom te voorzien in dagelijkse behoeftes: voeding, kleding, medische zorg, school.
Jouw hulp
Help het bisdom Gbarnga een warm nest te maken voor deze weeskinderen. Met 85 euro help je één kind een jaar lang. Steun hen op BE19 0000 0421 1012, met de mededeling 'weeskinderen Liberia'. Bedankt.
En uiteraard is er de collecte tijdens de vieringen in het weekend van 17 en 18 oktober!
