Zondag 17 oktober was het weer een hoogdag voor Lier: de Sint-Gummarusprocessie kon weer uitgaan! Na een aantal maanden afwachten, hopen op de toelating van de overheid voor dit massa-evenement – heel anders dan een voetbalmatch of een wielerwedstrijd en zeker coronaveiliger – kregen we groen licht. Er waren heel wat gesprekken aan voorafgegaan, ook omdat we de Grote Kerk niet zouden kunnen gebruiken omwille van de vooronderzoeken naar aanleiding van de restauratiewerken aan de kerk. Hoe met het reliekschrijn buiten geraken? Maar er werden goede afspraken gemaakt en het lukte.
De bedevaartmis, voorafgaand aan de processie, ging door in de Heilig Kruiskerk. Het beeld van Sint-Gummarus met een reliekostensorium, afkomstig van de Sint-Gummaruskerk uit Mechelen, die aan de eredienst onttrokken is, stond reeds enkele weken vooraan in de Heilig Kruiskerk. Klapstoelen werden bijgezet in de zijbeuken voor de scouts en de Chiro die er echt aan houden om de viering bij te wonen. Zij trokken dan ook de kop van de kleine processie, met het Sint-Gummarusbeeld, van het Heilig Kruis naar de Sint-Gummaruskerk, waar ondertussen de processie werd gevormd.
Om 11.30 u. stonden we met de priesters, diaken, pastorale werkers en gebedsleiders, geflankeerd door het College van burgemeester en schepenen in de Rechtestraat om de processie te zien voorbijtrekken.
Het was mooi. Na de Lierse Keersters kwamen de jeugdbewegingen met de muziekkapel van de Chiro. Ik had de indruk dat zij met nog veel meer leden optrokken dan twee jaar geleden. En enorm stijlvol, precies een wedstrijd welke jeugdbeweging het meest in het gelid kon lopen. En daarachter de vele Lierse verenigingen. Teveel om op te noemen. Drie nieuwe verenigingen stapten mee op. Ja, een Lierse vereniging die zich respecteert stapt in de Sint-Gummarusprocessie!
Vanaf het moment dat de klokken over de stad begonnen te beieren werd het Sint-Gummarusschrijn opgetild en kon Sint-Gummarus zijn wandeling door Lier weer maken, hij die alles en iedereen over alle gezindten heen samenbrengt en verbindt. Het was prachtig om te zien. Wanneer het Gregoriaans Koor passeerde, was het tijd om in te schuiven. Een collega-priester droeg het Allerheiligste, wij sloten aan. En achter het schepencollege sloot de nieuwe reus Sint-Gummarus aan met de Gezellen van 't Groot Volk.
Ik kan het niet genoeg zeggen: het was mooi! Een heel grote dank aan het bestuur van de Broederschap van Sint-Gummarus voor de organisatie, voor de vele medewerkers ook die na de processie weer alles aan kant hebben gezet en alles weer opgeborgen voor 2022! Proficiat en hartelijk dank aan iedereen!
Een aantal foto's doet ons nog even terugkijken naar die mooie dag, Sint-Gummarus waardig! Met dank aan de fotografen Marcel Schoeters, Sonia De Winter en Mon Rottiers.
Jan Verheyen, pastoor-deken
